The Lizards bestaat uit een kwartet Amerikanen met als drummer Bobby Rondinelli (ex-Rainbow, Over The Rainbow). In het eerste nummer Against All Odds (2006) hoor je direct waar dit gezelschap zijn inspiratie vandaan haalt, want de invloeden van Led Zeppelin zijn niet van de lucht. Ondanks het feit dat het toetsenspel van zanger Mike Di Meo hier en daar wel een progressief sausje over de rechttoe-rechtaan rock laat vloeien, blijft de basis enigszins door blues beïnvloede rock. De nummers zijn op zich best aardig, de vier heren kunnen goed met hun instrumenten overweg en Di Meo heeft een uitstekend stemgeluid. Dat hij ook goed uit de voeten kan op de toetsen bewijst hij onder meer met zijn orgelspel in Planck Time. Glenn Hughes, the voice of rock, zingt ook op enkele nummers mee waarin hij ook compositorisch heeft bijgedragen. Het progressiefst klinkt het nummer Ariel/Dark Angel dat is verrijkt met wat orkestraal toetsenwerk. Natuurlijk bevat Against All Odds ook weer enkele mierzoete ballads, zoals Revelation No. 9 en Eleven. Een tikkeltje funky klinkt Up The Stairs, wederom met Hughes en een blazerssectie. Een aardige melodieuze rockplaat, niets meer en niets minder.