26 EAST, VOLUME 2

De thans 74-jarige Dennis DeYoung neemt afscheid met het tweede deel van 26 East, genoemd naar de straat in Chicago waar hij opgroeide en met de broers Chuck en John Panozzo – die  toen tegenover hem woonden – de band Styx oprichtte. Een carrière met Styx, een solocarrière en een carrière in de musicalwereld werden zijn deel. De muzikant beleefde reeds de gouden bruiloft met ‘zijn’ Suzanne, tegenwoordig een bijna unieke prestatie. Op 26 East prijken twaalf tracks die zijn carrière als studioartiest afsluiten. Het album opent met een ode aan The Beatles. Nee, Hello Goodbye is geen cover van de hit van The Beatles, al heeft het nummer van DeYoung dezelfde titel. Veel titels van Beatles-songs komen voorbij, wat enigszins lijkt afgekeken van Titles van Barclay James Harvest en ook de trompetjes uit Penny Lane zijn duidelijk herkenbaar. Hoewel ’s mans stem wel ietsje milder is geworden, weet hij nog uitstekend te presteren. Op dit afscheid staat een tweede ode gericht aan Pink Floyd. Zowel de titel Always Time als de muziek refereert duidelijk aan het nummer Time van The Dark Side Of The Moon van deze progrocklegende. Naarmate het album vordert begint de muziek steeds meer op die van de oude Styx te lijken en dat voelt goed. DeYoung was immers naast medeoprichter een vaste waarde in Styx, zowel als leadzanger en als leverancier van composities. Net als bij Volume 1 vond DeYoung voor dit album in stadgenoot Jim Peterik (ex-Survivor) een prettige partner om mee samen te werken. De tranentrekkende ballads Your Saving Grace en Made For Each Other vormen een sandwich voor de heerlijke, echte Styx-song Proof Of Heaven. Terwijl de huidige bezetting van Styx nu eindelijk de wereldhit Mr. Roboto live speelt, knipoogt DeYoung in het nummer There’s No Turning Back Time nadrukkelijk naar Tommy Shaw die Styx destijds vaarwel zei, juist vanwege Mr. Roboto. De muziek en zeker de akoestische gitaar herinneren nadrukkelijk aan het rustige deel van het door Shaw gezongen Crystal Ball. Dat DeYoung ook tekstueel nog bij de tijd is, laat hij horen in het nummer St. Quarantine waarin hij verwijst naar de coronapandemie, terwijl de titel een combinatie is van Saint Quentin en quarantaine. Het album eindigt in stijl met de krachtige song Isle Of Misanthrope en sluit af met We’re All The Same, een verwijzing naar het album Grand Illusion. Het is onwaarschijnlijk dat DeYoung naar Europa komt, maar een aantal concerten in Noord-Amerika zijn wel gepland. DeYoung was voor mij onlosmakelijk verbonden met Styx, een band die ik ontdekte toen ik in 1973 het album Styx II met daarop de hit Lady beluisterde. Sindsdien heb ik de band in mijn armen gesloten. 26 East is gelukkig een waardig afscheid geworden!