Within Temptation treedt normaal gesproken niet op in de wat kleinere zalen, zoals De Oosterpoort in Groningen, dus het was vanzelfsprekend dat de zaal was uitverkocht. Als opwarmer voor de tournee die op 4 oktober in België begint, was Nederlands grootste exportproduct live te zien in de sfeervolle ambiance van De Oosterpoort. Het publiek werd eerst opgewarmd door de uit Tilburg afkomstige band Green Lizard, die wortels in Aruba heeft. Zoals zanger-gitarist Remi Tjon Ajong zei, bestaat de band nu al dertig jaar maar ‘kwam en ging en kwam en ging’. Nu was de band dus weer aanwezig en de vijf heren toonden zich enthousiast dat ze mochten openen voor Within Temptation. De nummers van de band staken goed in elkaar in een gecombineerde stijl van invloeden uit nu-metal, hardrock en grunge. De drie gitaristen, de drummer en de bassist verzorgden prima spel en zang. Er was geen ruimte voor waanzinnige solo’s, maar wel sprake van degelijke en compacte muziek.
Vervolgens trad de grootmacht op het gebied van female fronted metal aan. In een decor dat leek op een forum met vier antieke zuilen stonden toetsenman Martijn Spierenburg, drummer Mike Coolen en basgitarist van het eerste uur Jeroen van Veen op verhogingen en wat meer naar achteren op het podium. De beide gitaristen Ruud Jolie en Stefan Helleblad speelden vanaf een verhoging aan de linker- en rechterzijde van het podium. Zangeres Sharon den Adel hield het bij één tenue en zwierf tijdens de show over het gehele podium. Ze probeerde zoveel mogelijk contact te maken met het publiek. Een groot scherm achter de band liet vlijmscherpe, maar nogal macabere beelden zien die vaak gerelateerd waren aan oorlog en dood. Het licht was overwegend rood en waar de leadvocalist meestal vol in de spotlights staat, was dat bij deze show niet het geval. Sharon den Adel werd slechts karig belicht evenals de overige bandleden, waardoor een wat sombere sfeer ontstond die overigens wel naadloos aansloot bij de setlist. Sharon refereerde nog even aan het abrupte verlies van twintigduizend volgers nadat zij een lans had gebroken voor de Pride in Nederland. Ze liet daarmee haar ongenoegen blijken over het toenemende gebrek aan tolerantie. “Het is toch belangrijk dat iedereen kan zijn die hij of zij wil?” Ook vermeldde ze dat het onzeker is of BLIND8, de geplande support-act uit Oekraïne, kon doorgaan omdat de bandleden zijn opgeroepen om mee te vechten in de oorlog tegen Rusland. Mede daardoor zou zij nu A Fool’s Parade zonder Alex Yarmak moeten zingen.
De show bevatte vier tracks van het laatste album Bleed Out en verder ongeveer twee nummers van alle uitgebrachte albums tot nu toe. Natuurlijk was de overtuigende vertolking van afsluiter Mother Earth de topper van de avond. In 2026 viert de band zijn dertigjarig bestaan, maar in deze bezetting lijkt men nog wel een decennium of twee mee te kunnen! Het optreden was met anderhalf uur niet al te lang, maar stond wel als een huis. De Europese tournee zal worden afgesloten op 6 december in ons eigen Ziggo Dome!
Setlist:
We Go To War (Bleed Out)
Bleed Out (Bleed Out)
Ritual (Bleed Out)
Endless War (Resist)
And We Run (Hydra)
Wireless (Bleed Out)
The Reckoning (Resist)
Shot In The Dark (The Unforgiving)
Stand My Ground (The Silent Force)
A Fool’s Parade (single met Alex Yarmak, nu Sharon solo)
The Promise (Mother Earth)
Supernova (Resist)
Paradise (What About Us?) (Hydra)
Faster (The Unforgiving)
Encores:
Our Solemn Hour (The Heart Of Everything)
All I Need (The Heart Of Everything)
Mother Earth (Mother Earth)