ZERO GRAVITY (REBIRTH AND EVOLUTION)

In 1997 bestormde Rhapsody met het album Legendary Tales de progressieve muziekscene. De band was aardig succesvol met zijn bombastische filmscoremetal. Na een aantal albums viel de band uiteen, maar na diverse bezettingswisselingen zijn nu de oorspronkelijke bandleden, die jarenlang hebben samengespeeld, weer bijeen. Alleen toetsenist Alex Staropoli ontbreekt nog. Vrijwel zeker is deze reünie het gevolg van de Rhapsody 20th Anniversary Farewell Tour, wat dus toch geen vaarwel is gebleken. Zero Gravity (Rebirth And Evolution) bevat tien nummers, samen goed voor 55 minuten epische metal van een zeer hoog gehalte. De productie was in handen van gitarist Simone Mularoni (DGM) die een hoorbaar positieve invloed op het geheel heeft gehad. Natuurlijk zijn de stijl, de arrangementen, de koortjes en dergelijke herkenbaar. Luca Turilli speelt in een wat andere stijl en geeft de toenmalige toergitarist Dominique Leurquin ook de ruimte, terwijl de al heel lang samenspelende ritmesectie bestaande uit bassist Patrice Guers en drummer Alex Holzwarth onnavolgbaar solide is. Feitelijk is dit de band Luca Turilli’s Rhapsody, maar Fabio Lione heeft dus de plaats van zanger Alessandro Conti weer ingenomen, met wie hij nota bene niet al te lang geleden een album maakte. In sommige passages lijkt de theatrale muziek zelfs wat op Kayak! Lione is in de loop der jaren uitgegroeid tot een formidabele zanger. Niet voor niets is hij ook de frontman bij Angra. De composities zijn goed uitgebalanceerd en het is goed te horen hoeveel aandacht er aan de zang is besteed. De orkestraties maken de heftige, maar soms ook weer fluweelzachte muziek een genot om naar te luisteren. Opvallend is dat met twee topgitaristen er toch ruimte is voor de toetsen, bespeeld door Turilli, zeker in het tweede deel van het album. Dat hij uitstekend met de toetsen overweg kan, blijkt niet alleen uit zijn bijdragen in I Am, maar vooral uit zijn pianospel in het zoete Amata Immotale, waarin Lione schittert als tenor in dit arrangement op een werk van Guiseppe Verdi. Groots en imposant! De Italiaanse zang in dit nummer en het geweldige slotstuk Arcanum (Da Vinci’s Enigma) stoort totaal niet, maar past juist voortreffelijk. Zero Gravity (Rebirth And Evolution) is naar mijn smaak het beste album van Rhapsody in jaren!