IN VACUUM

De in 2008 opgerichte band Profuna Ocean verraste in 2009 de progressieve muziekwereld in positieve zin met Watching The Closing Sky. Daarna bleef het stil al won de band in 2013 een prijs in ‘Dutch Exposure’ met het nummer Waiting For The Fall. René Visser (toetsen), Arjan Visser (bas), Fred den Hartog (drums) en Raoul Potters (zang, gitaar) hebben zeker niet stilgezeten, want net over de drempel van 2016 presenteert men op In Vacuum acht nieuwe tracks. Thousand Yard Stare is al direct een uitdaging; elementen van (southern) rock en Pink Floyd komen voorbij. Awakening is een wat kortere, meer populaire uptempo deun die zeker potentie heeft om als single te worden uitgebracht. Je zou het kunnen vergelijken met Arena. Erg sfeervol is de lange track Hanging In The Balance die me aan Airbag doet denken, evenals Ghost. Het daaraan voorafgaande nummer Losing Ground gaat ook in die richting, maar is wat steviger. Ook hierin waart de geest van Pink Floyd rond, al zijn het drumspel en het gitaargeluid wat meer progmetal-georiënteerd. Het is de enige track met een synthsolo. De gitaarsolo’s van Potters zijn smaakvol, maar speltechnisch niet indrukwekkend. Een pittige gitaarmuur opent Beautiful Sunrise, een van de langere tracks. Het stevige begin maakt al snel plaats voor een sfeertje dat wederom aan Airbag doet denken en dus ook aan Pink Floyd. Een heftiger instrumentaal stukje ter afwisseling leidt naar een ietwat psychedelische passage en vervolgens klinkt de sample van een xylofoon met een thema dat erg lijkt op het begin van Shadow Of The Hierophant (Steve Hackett). Het thema zet echter niet door, maar wel een stukje dat gemakkelijk is mee te zingen. Het nummer eindigt wat steviger. Beautiful Sunrise gaat over in het zeer korte, spaceachtige titelstuk. Apart om een dergelijk stukje tot titelsong te bombarderen. Het laatste nummer klokt ruim elf minuten met afwisselend poprock en het sfeervolle Airbag-geluid. Een passage met gitaren doet kort aan Wishbone Ash denken. In Vacuum is een solide album, waarbij de band het van de composities en arrangementen moet hebben en niet van allerlei flitsende solo’s. In dat opzicht zijn deze heren prima geslaagd en heeft men een smaakvol uur muziek afgeleverd.