TIDES OF ENTROPY

Het Italiaanse Constraint bestaat al sinds 2011 en speelde aanvankelijk uitsluitend covers van symfonische metalbands. Na het debuut Enlightened By Darkness (2016) is Tides Of Entropy de tweede cd met eigen composities. De negen stukken klokken samen 42 minuten, de lengte van een ouderwetse lp dus. Dit zelf geproduceerde album had − voor zover dat via een pc te beoordelen is − wel wat professionele ondersteuning kunnen gebruiken. De zang van Beatrice Bini wordt in de drie op metal georiënteerde tracks behoorlijk ondergesneeuwd door het bombastische spel van de heren muzikanten, zodat ik van de meeste teksten geen woord kan verstaan. De viool van Davide Borghi zorgt voor een wat melodieuzere inslag en vergelijkingen met Kansas liggen dan voor de hand. Een goed voorbeeld daarvan is het eerste deel van het als single uitgebrachte The Big (B)End, een imposante track waarvan het tweede deel vooral aan Stream Of Passion herinnert. De stem van Bini houdt het midden tussen die van Simone Simons (Epica) en Marcela Bovio (ex-Stream Of Passion). Daar is dus niets mis mee, al heeft zij het niveau van genoemde dames nog nét niet. In de wat rustiger nummers komen melodie, prachtig gitaar- en vioolspel en de zang van Bini veel beter tot hun recht. Bini zingt solo, koortjes en gebruikt behalve haar ‘gewone’ zangstem ook haar sopraanstem. Ze is best een veelzijdige zangeres. Het laatste nummer is erg symfonisch en orkestraal; de muziek in de resterende tracks zou je onder progressieve metal kunnen scharen. Hoewel de variatie op Tides Of Entropy ook als een plus te beschouwen is, komt het op mij toch nog wel over als het zoeken naar een eigen identiteit. Maar één ding is zeker: deze band heeft absoluut potentie!