SYNESTHESIS

In iO Pages besprak collega-recensent Paul Rijkens het album Machines And Dreams van de Poolse musicus Kayanis. Evenals ik kwam hij tot de conclusie dat de Pool wel erg geïnspireerd moet zijn door musici als Mike Oldfield, Gandalf, Jean Michel Jarre en Vangelis. Toch heeft deze in zijn thuisland populaire toetsenist-bassist beslist ook een eigen inbreng, waarvan hij op zijn derde studioalbum Synesthesis blijk geeft. Deze met fraai artwork versierde cd heeft een speelduur van vijftig minuten, tijdens welke de luisteraar een scala van stijlen en invloeden te horen krijgt. Kayanis liet zo'n honderd muzikanten opdraven voor dit project. Naast een compleet koor en orkest, hoor je twee zangeressen en hier en daar een saxofoon en een fluit. Het meest op de voorgrond komt echter een flink arsenaal aan toetseninstrumenten, akoestische en elektrische gitaar, bas en elektronisch slagwerk. Wie Kayanis tijdens het Alfa Centauri-festival aan het werk heeft gezien, zal het met me eens zijn dat een echt drumstel nog steeds te verkiezen is boven een elektronisch, maar ook dat deze man beslist een verrijking is voor de symfonische muziek, want dat concert was van grote klasse. De originele combinatie van klassiek, rock, folk en elektronische muziek verveelt geen moment en telkens is er sprake van onverwachte stijl- en tempowisselingen, waardoor het album blijft boeien. De orkestraties en de koorzang worden afgewisseld met melodieuze rock, fraaie akoestische passages, smaakvolle toetsentapijtjes en zelfs de ballad Sad Song, die mooi in het Engels wordt gezongen door een zangeres van wie de stem wel wat weg heeft van die van Tracy Hitchings. Deze ballad heeft een mooi plaatsje gevonden tusssen de bombast en de kracht van het epische Synesthesis II en Inter Arma Silent Musae. Helaas verliest het album aan het eind iets van zijn kracht, omdat de muziek te veel op herhaling gaat. Desalniettemin blijft Synesthesis een aanrader voor symfoliefhebbers in het algemeen en voor liefhebbers van de hierboven genoemde inspiratiebronnen in het bijzonder.