SPECIES

Ian Parry heeft inmiddels zijn zilveren jubileum als muzikant achter de rug en als je dan nog zo zingt zoals hij, dan mag je deze Nederlandse Engelsman een topper noemen. De apotheose van de vijf Consortium-albums mag er dan ook zijn. Met bijdragen van onder anderen drummer Casey Grillo (Kamelot) gitarist Stephan Lill (Vanden Plas) en bassist Kris Gildenlöw. Met verschillende muzikanten en zangers van Infinity Overture, Dawn Of Destiny en het Ani Lo Project - waaronder zangeres Ani Lozanova - heeft Parry wederom kans gezien een zeer degelijk en bombastisch epos van krap 49 minuten te pennen, waarin powermetal, symfonische muziek en rock elkaar ontmoeten. Stevige riffs, mooie koortjes à la Star One, goed gitaarwerk en nogal wat dubbele basdrums vliegen je om de oren. Alles wordt beheerst en gecontroleerd door het karakteristieke stemgeluid van Parry. Ook de progressieve elementen, zoals mooie symfonische stukje en inventieve tempoveranderingen, ontbreken niet al overheersen de metalelementen. De kern van het verhaal is dat de wereld, die bloot staat aan allerlei gevaren, zoals toxisch afval, wordt gered van de ondergang. Tracks als The Worst Has Yet To Come en To The Earth And Back zijn eigenlijk gewoon heerlijk, vette heavy metal. In Sirens zit een prachtig stukje koorzang, zoals je dat bij een musical zou verwachten. De titelsong vertoont veel gelijkenis met het latere werk van Therion. Het enige rustpunt zit in de laatste track waarin het eerste deel erg lieflijk klinkt en de rest als een verfijnd stukje AOR met opnieuw die voortreffelijke koorzang. Parry's meest volwassen, meest uitgebalanceerde, maar ook meest heavy album is een prachtig sluitstuk geworden! Op het randje van wat we nog progressieve rock zouden noemen, maar een aanrader voor liefhebbers van Elegy, Star One, Vanden Plas en de betere orkestrale heavy metal. De overige albums zullen geremasterd opnieuw worden uitgebracht eind 2011.