SITRA AHRA (NL+E)

Drie jaar na het laatste studioalbum is Christofer Johnsson, de ietwat grillige mastermind van de Zweedse band Therion, terug met Sitra Ahra, dat een goed uur symfonische 'operametal' bevat. Na een zeer succesvolle periode in het nieuwe millennium besloot Johnsson zijn band te ontslaan en met fris bloed verder te gaan. Zanger Thomas Vikström (ex-Candlemass) en de Argentijnse gitarist Christian Vidal maken onder anderen deel uit van de nieuwe line-up. Daarnaast werd Johnsson vader in die periode en maakte hij zijn belofte waar, die hij mij een paar jaar geleden deed tijdens een interview, namelijk dat de nieuwe Therion behoorlijk progressief zou klinken. Dat is zeker gedeeltelijk juist. In de elf composities ontmoeten klassiek, opera, rock, metal, jarenzestigpop en prog elkaar in een wonderlijk avontuur dat - op teksten van Thomas Karlsson - handelt over oude culturen en religieuze figuren. Het album opent met opera- en koorzang en bombast gevolgd door een symfonisch rockstuk gezongen door een tenor afgewisseld met een jarenzestigmelodietje gezongen door een popzangeres. Ergens daartussenin zit een mooi, maar stevig tussenstuk in de stijl van de laatste albums. Dan is het de beurt aan de rauwe zang van Vikström in een lekker rocknummer met wat orkestraties en een passage die veel weg heeft van Phantom Of The Opera. In Land Of Canaan horen we wat oosterse invloeden naast opera en wat oubollige popmuziek met folkinvloeden; wederom een originele, maar bijzonder vreemde combinatie. Aan het einde volgt een synthese tussen The Bee Gees en een melodie die veel weg heeft van Rain & Tears van Aphrodite's Child. Het is een mooi meerstemmig gezongen poprockstuk met voornamelijk klassiek geschoolde zangstemmen naast wat leadzang van Vikström. 2012 en Chu Chulain zijn behoorlijk bombastische en stevige popnummers, waarin de koorzang wordt afgewisseld met wat hoge echoënde en erg donkere zang van Vikström; deze songs bevatten flitsende solo's van Christian Vidal. In tegenstelling tot eerdere tracks is het baswerk hier iets minder gecompliceerd. Kali Yoga III is een ronkend stukje gothicmetal waarin eerst de tenor het voortouw neemt, vervolgens de sopraan en tot slot Vikström. Een orgeltje herinnert aan de jaren zeventig. The Shells Are Open bevat een modern basgeluid, een viool, rustig drumwerk en gedragen koorzang verrijkt met orkestrale arrangementen. In het nummer Din word gruntzang afgewisseld met hoge zang, een typische speedmetalkarakteristiek met bovendien invloeden van Kozakken. Dit nummer contrasteert weer behoorlijk met de voorafgaande tracks. Het mooiste symfonische nummer met wat psychedelische trekjes heet After The Inquisition met rustige akoestische gitaar, koortjes, mooi toetsenwerk en prachtige, smaakvolle orkestraties: een wonderschoon slot!

Sitra Ahra is verplichte kost voor Therion-fans en is zeker een luisterbeurt waard voor alle proggers die het steviger, gothicgetinte werk niet schuwen. Hoed af voor 'papa' Johnsson!

ENGLISH:

Therion from Sweden was founded by Christopher Johnsson. The band started out as a sort of death metal band in the late eighties. Along the way the grunts and shouts were replaced by classically trained singers and more influences from classical music, folk music and progressive rock started to appear. Quite unexpectedly Johnsson decided to part ways with his faithful band members when he started his latest project Sitra Ahra. He joined forces with singer Thomas Vikström (ex-Candlemass) and hired the new guitarist Christian Vidal from Argentina, the new drummer Johan Koleberg and the new bass player Nalley Pählsson. Three years after the double album Gothic Kabbalah, Johnsson decided to cut off his hair and now leads this new line up of Therion with yet another dimension with more progressive and pop influences than on any other album. The lyrics, as usual, are from Thomas Karlsson based on ancient cultures and/or religious characters. The first track opens with soprano and tenor, a few classical instruments, kettledrums and a melancholic atmosphere. The guitars, bass and drums join in with fairly riff based melodies, but also the orchestra is there to provide a very smooth and subtle touch. Nice catchy melody lines, sung by Lori Lewis, the handsome soprano, and Thomas Vikström and the chorus can be heard in the choruses. Another synthesis between rock and classical is Kings Of Edom. Piano and oboe are the prelude, than the riffs but yet again the orchestra and Vikström with his tenor voice. The chorus has a different slower rhythm and reminds me of the sixties. In the middle there's a more up-tempo piece with heavy guitars in a nice combination with the choir, followed by a slower piece performed by orchestra, choir, oboe, bass, acoustic guitars and drums. Then before returning to the original theme, a rather fast piece with a 'duet' between the male and female choir and a small guitar orientated piece filled with Spanish influences. In Unguentum Sabbati more riff based gothic metal with the voice of Snowy Shaw. In the chorus the orchestra and some of the female singers and soprano Lewis can be heard. There's also an instrumental part in the style of Phantom Of The Opera by band and orchestra. The epic with some oriental influences is Land Of Canaan. Pählsson's bass is powerful and has a very nice riff. A tasteful more pop orientated piece with acoustic guitars and Mats Öberg on harmonica. We here the choirs and Shaw, but also Vikström and Lewis in a very mellow slower part, followed by a rather funny poppy piece. The last part is very symphonic with a big role for the orchestra in particular the string section. Definitely with the sixties in mind, Christopher wrote the last part with melodies that reminds me of Aphrodite's Child's Rain And Tears mixed with older works by The Bee Gees. Surely an exquisite live track will be Hellequin, featuring all vocalist and baritone Jupither, a catchy up tempo piece: three layers of woodwinds, guitars and vocals, the choir both heavy, melodic and majestic. Rock meets classic in 2012, with higher-pitched male vocals and contributions by choir and solo violin. Vidal excels on his guitar. The singing, grunting voice of Shaw dominates Cú Chulainn, but there's extremely tasteful choruses by the choir. I like the way Pählsson plays his bass not only on this track, but on the entire album as well. In Kali Yuga, part 3, some influences can be heard of era of Deep Purple and Uriah Heep, but also just organ, bass and drums with soprano and choir as contrast to the more fierce vocals by Vikström. A nice pop tune with a cheerful fiddle is followed by more bombastic soundscapes in The Shells Are Open with the full choir, the atmosphere comes close to what you would expect at a classically orientated musical. The only track that reminds me of the old Therion is Din with grunts and shouts by Snowy Shaw. Also choir and some distant Deep Purple influences can be noticed in Flight Of The Rat. The beginning of the last track sounds like the best music of Eloy. Nice synthesizer and keyboards while the vocals are provided by the choirs, because there's a male, a female and a children's choir! No doubt the most melodic as well as progressive track on the album: symphonic metal at its best!

Sitra Ahra may not be the most impressive album as far as instrumental virtuosity is concerned, but it's surely the most accessible and melodic album so far, with superb arrangements and tasteful contributions by (parts of) the orchestra and the choirs. Definitely one of my favorites and the perfect crossover between gothic metal, rock, pop and classical music. Johnsson proves yet again it takes only one mastermind to create this unique blend of all those different influences and styles. Touching how he salutes Lori Linstruth (Stream Of Passion) and Floor Jansen (After Forever) in the booklet. This album is a must for Therion fans, highly recommended for fans of gothic metal and all those progheads seeking new (heavy) adventures.