RANSHART (1974), heruitgave

Het Noorse Ruphus heeft iets van een cultstatus. Net als het Nederlandse Kayak leek de band in eigen land bands als Yes naar de kroon te steken, maar tot de verwachte grote doorbraak kwam het echter niet. De bezetting is ten opzichte van het debuutalbum nogal gewijzigd waardoor − met name door de mooie maar wat frêle stem van zanger Rune Østdahl − een ander geluid ontstond. In veel opzichten zal het uit 1974 stammende Ranshart een zeer welkome aanvulling zijn voor liefhebbers van de symfo uit de jaren zeventig. De vijf composities bevatten elementen van de eerste Yes-albums, terwijl de close harmonyzang een mogelijke inspiratiebron voor Starcastle is geweest. De bas is weliswaar niet zo overheersend als bij Yes, maar wel duidelijk meer dan een pompende ondersteuning van het slagwerk. De melodieuze muziek is overduidelijk een zoektocht naar alternatieven voor bands als Yes, Genesis, Camel − ook bij Ruphus hoor je een dwarsfluit − en in mindere mate Pink Floyd. Ruphus nestelde zich met dit album in de top van de tweede lichting progrockbands met toentertijd namen als Eloy, Fruupp, Omega, Kayak, Focus, Now en Machiavel. Prachtig dat deze muziek opnieuw wordt uitgebracht, want Ranshart was sinds 1999 niet meer op cd verkrijgbaar. De andere albums zullen spoedig volgen, maar daarop verschuift de stijl van Ruphus richting jazz.