PAPER BLOOD

Paper Blood is alweer de zevende studioschijf van de van origine Deense formatie Royal Hunt. De onbetwiste leider is de boomlange, geboren Moskoviet André Andersen. Deze veelzijdige multi-instrumentalist, componist en producer noemt Mozart en Paganini als voornaamste inspiratiebronnen, terwijl zijn voorbeelden in de rockmuziek Jon Lord en Rick Wakeman zijn. De zang wordt verzorgd door Italo-Amerikaan John West. Diens krachtige, maar vrij nasale stem met een opvallend stabiel vibrato is zeer karakteristiek. Zijn stem is overigens ook te beluisteren op zijn soloalbums en op albums van Artension. Het genre op deze cd is symfonische hardrock/metal met de nadruk op de melodieuze kant daarvan. Paper Blood bevat tien nieuwe nummers die samen 56 minuten klokken met gitarist Marcus Jidell als debutant en een oude bekende op drums, namelijk Kenneth Olsen. Het intro - een klassiek orkest dat aan het stemmen is - gaat over in Andersens zware toetsenbombast en gaat vervolgens een paar versnellingen hoger als de overige bandleden invallen. Hoewel de melodielijnen en de koortjes sterke gelijkenis vertonen met het voorgaande werk, moet ik toch stellen dat over de gehele linie deze zeer klassiek georiënteerde symfonische metal - luister maar eens naar het instrumentale Memory Lane - uitermate degelijk wordt gespeeld en gezongen. Verder heeft het album een hoge graad van consistentie. De virtuoze gitaar- en toetsensolo’s zijn talrijk, gevarieerd en nadrukkelijker dan op voorgaande albums, laat Andersen horen dat hij ook een uitzonderlijk goede toetsenist is. Nadeel zou kunnen zijn dat de grote hoeveelheid overdubs ervoor zorgen dat het album zonder gastmusici niet live is uit te voeren. Never Give Up is een vrolijke meezinger, terwijl Seven Days gevoelig orgelspel à la Asia bevat en een prima opbouw. Ook het op wat koortjes na instrumentale SK 983 heeft pakkende melodieën als je tenminste van bands als Time Requiem, Symphony X, Ring Of Fire en Artension houdt. In Kiss Of Faith hoor ik wat lichte bluesinvloeden, terwijl orkestrale heavy metal de titeltrack domineert. Andermaal wordt duidelijk dat West en Andersen andere stem- en toetsengeluiden uitproberen. Na het typische Royal Hunt-nummer Season’s Change sluit het album bombastisch en in grootse stijl af met het instrumentale Twice Around The World, een schitterend nummer met diverse stijl- en tempowisselingen die je bijna progressief kunt noemen. Kortom, een uitstekend album!