OPEN FIRE

The Room is een nieuwe vijfkoppige Britse band met daarin onder anderen twee voormalige leden van Grey Lady Down onder wie zanger Martin Wilson. Het debuutalbum bestaat uit negen songs, samen goed voor ruim 56 minuten prettige, melodieuze neoprog. Invloeden van het huidige Marillion, Pendragon, maar ook van bijvoorbeeld Magnum vechten om voorrang. In het tweede nummer A Casual Believer, zijn er qua stijl zelfs overeenkomsten met het bekende Sultans Of Swing van Dire Straits. Nergens gillende gitaren, dubbele basdrums, virtuoze toetsensolo's, grunten of schreeuwen, maar prettige songs die keurig worden uitgevoerd met pakkende koortjes, mooie gepolijste zang en een heldere productie. Afgezien van de bovengemiddelde kwaliteit zijn de akkoordenschema's niet schokkend en is veel van de muziek op de een of andere manier té herkenbaar, té weinig ‘eigen’ en té doorsnee om echt te imponeren. Behind The Silence is een aardige ballad met zang en pianobegeleiding, maar ook dit nummer doet me aan zoveel andere songs denken dat het er niet meer toe doet. In The Spark zit een mooie opbouw en een aardig uptempo tussenstukje met een leuke synthsolo van Steve Checkley. De pompende bas en het bekende rocktempo vormen samen met het meezingrefrein het sluitstuk van deze absoluut plezierig in het gehoor liggende cd. Een klassieker zal Open Fire echter naar mijn smaak niet worden.