OBSCURE ILLUSIONS

De Frans-Belgische band Ethernity is al sinds 2000 actief, maar verder dan wat demo’s en een ep kwam men niet. De kern van deze band wordt gevormd door Julien Spreutels (toetsen), die we kennen van Epysode, en zijn broer Nicolas Spreutels (drums), terwijl neef François Spreutels de bas bespeelt. De band wordt gecompleteerd door enkele jeugdvrienden, zoals de watervlugge gitarist Gregory Discenza, tweede gitarist Thomas Henry en frontvrouw Julie Colin. Deze zangeres heeft op Obscure Illusions weliswaar een stevige, prettige stem, die het geweld van toetsen en gitaren best aankan, maar zij imponeert mij verder niet bovenmatig. Ze komt veel beter uit de verf in de rustiger stukken. De tweestemmige zang met veel echo moet echter vaker overtuigen. Qua stijl zou ik de muziek eerder omschrijven als ‘female fronted neo-classical metal’ dan als ‘progressive metal’. Dat Julien een bovengemiddelde toetsenist is, was bij Epysode al duidelijk. Zijn solo’s komen in de buurt van die van de supersnelle Jens Johansson (Stratovarius). Op dit debuutalbum blijkt hij ook compositorisch over de nodige capaciteiten te beschikken, want het leeuwendeel van de twaalf songs komt uit zijn pen. Tom Englund (Evergrey), Kelly Sundown Carpenter en Mark Basile zijn te gast op het veertien minuten klokkende en indrukwekkende sluitstuk, dat echt wel tot de progressieve stukken gerekend mag worden. De rustpuntjes zijn niet talrijk maar die er zijn, klinken erg symfonisch; het betreft dan doorgaans passages van diverse songs. Over het geheel genomen ligt het tempo hoog en is de muziek behoorlijk dichtgetimmerd met veel vervormde gitaren en dubbele basdrums. Het grote verschil met veel andere bands is dat de toetsen een prominentere rol hebben en dat is een flink pluspunt. Een prima debuut van onze zuiderburen!