MY RIVER FLOWS (NL+E)

My River Flows is de derde studioplaat van het uit de staat New York afkomstige IZZ. Na Sliver Of A Sun (1998), I Move (2002) en het deels live tussendoortje Ampersand, vol. 1 (2004) toont IZZ ook op dit nieuwe album een verbluffend veelzijdig karakter. De vijf bandleden Tom Galgano (toetsen, zang), broer John Galgano (basgitaar, zang), Paul Bremner (gitaar) en de twee drummers Greg DiMiceli en Brian Coralian, aangevuld met zangeressen Laura Meade en Anmarie Byrnes hebben ruim 66 minuten bijzonder intrigerende prog op de plaat gezet. Referentiepunten zijn er met Spock’s Beard, Ambrosia, The Beatles en hier en daar is ook wat jazz te horen en het type jamrock dat we kennen van Umphrey’s McGee. De titeltrack is een redelijk stevig, rockend nummer met lekker gitaar- en toetsenwerk. Late Night Salvation begint met een druk gitaarriedeltje met het orgel op de achtergrond, waarna een klassiek, op Genesis geïnspireerd Spock's Beard-stukje volgt met mooie zang en prachtig pianospel. Het wordt daarna aangevuld met drums, toetsen, bas en gitaar en vooral goede samenzang. Zelfs Pink Floyd duikt even op, maar daarna wordt het door gitaar gedomineerd met een lange solo over een prettig basloopje met aan het eind een swingend drumduet. The Beatles en Neal Morse zijn herkenbaar in Rose Colored Lenses. Veel subtieler, met in het begin akoestische gitaar en piano, is Deception met zang van John Galgano. De orkestratie, het orgel, de gitaar en de zang van Laura Meade transformeren het nummer gaandeweg naar een echt progpareltje met een bombastisch, symfonisch eindstuk. Het speelse en gevarieerde van Umphrey’s McGee komt goed tot uiting in Crossfire met tal van tempo-, sfeer- en toonsoortwisselingen. Anything neigt weer meer naar The Beatles met piano en een Paul McCartney-achtig basloopje van hoog naar laag. Abbey’s Song heeft dan weer wat weg van Suite: Judy Blue Eyes van Crosby, Stills & Nash met veel akoestische gitaar. Het sluitstuk Deafening Silence is een meesterwerk in zes delen: een jazzy opening met piano en een fuzzy bas, dan een eenzame synth in duet met gitaar, Mellotron-samples en een 'zingende' gitaar. De twee zangeressen wisselen de broers Galgano af; daarbij zit ook een passage die wat aan Annie Haslam (Renaissance) doet denken, maar ook een Ayreon-achtige passage. Het moge duidelijk zijn dat ik dit een uitermate goede cd vind en ik hoop dan ook dat IZZ snel zal doorbreken!

ENGLISH:

My River Flows is the third studio album from the New York state based band IZZ. After Sliver Of The Sun (1998), I Move (2002) and the partially live album Ampersand (2004), IZZ shows an amazing amount of versatility. The brothers Tom (keyboards, vocals), and John Galgano (bass, vocals), Paul Bremner (guitar), Greg DiMIcelli (drums, percussion) and Brian Coralian (drums, percussion) -  two drummers just like The Alleman Brothers Band - together with the female vocalists Laura Meade and Anmarie Byrnes, have made the album My River Flows. It contains over 66 minutes with extraordinary intriguing progressive rock. Some references could be Spock's Beard, Ambrosia and The Beatles. Sometimes a little bit of Jazz can be heard and most certainly also the kind of music we have come to know as jam-rock’, like a band as Umphrey's McGee. The title track is a fairly heavy rocking piece with exquisite guitars and keyboards. Late Night Salvation begins with a very busy guitar riff and organ before it turns into a more classical Spock's Beard-like part inspired by Genesis. We also hear a touch of Pink Floyd just before the track becomes more guitar-dominated with a long solo on top of a really nice bass groove. At the end there's even a duet by both drummers in full swing. The Beatles and Neal Morse can be recognized in Rose Colored Lenses. Much more subtle, using the acoustic guitar and piano at first, is Deception with John Galgano singing. The orchestration, organ, guitar and Meade’s vocals transform this track into a real progressive pearl with a typical bombastic and both symphonic piece at the end. Just like in Umphrey’s McGee’s music, the playfulness and variation show evidently in Crossfire, having lots of changes in tempo, atmosphere and tone. More Beatles in Anything with piano and a bass loop from high to low that could have played by Sir Paul McCartney. Abbey's Song resembles Suite: Judy Blue Eyes by Crosby, Stills & Nash a bit with lots of acoustic guitars. The grand finale is Deafening Silence, a true masterpiece divided in six parts. A jazzy opening with piano, a fuzzy bass, than a sole synthesizer rivalling with a guitar, together with Mellotron-samples and a guitar that gently weeps. The vocals are shared between Meade and Byrnes alternating those by the Galgano-brothers and gentle symphonic pieces are followed by pieces with angelic vocals, like we used to hear from Annie Haslam (Renaissance) or even sometimes like in the music by Dutch band Ayreon. It may be obvious that I do like this record very much and I really keep my fingers crossed for a breakthrough by IZZ in Europe!