MUSIC TO STAND AROUND AND FEEL AWKWARD TO!

Tom de Wit (Mind:Soul) is met zijn 27 jaar al een geroutineerde muzikant die van meet af aan gewend is geweest veel zelf te doen. Dat is op zich al een knappe prestatie. De onmogelijke titel maakt echter dat ik mij inderdaad op voorhand al wat ‘awkward’ voel. Dit album, zijn achtste als ik het wel heb, de heruitgave van zijn debuut niet meegerekend, is pas het eerste album dat in iO Pages wordt besproken. Als je de ‘helden’ van De Wit bekijkt op www.twdmusic.com, kom je namen als Symphony X, Frank Zappa, Tool, Pain Of Salvation en Dream Theater tegen. Het vermoeden dat het er wel eens stevig aan toe zou kunnen gaan, wordt in dit klein uurtje muziek grotendeels bevestigd. Met de nadruk op progmetal bevat de cd ook verschillende gevoelige stukken met vioolspel van Laura ten Voorde, een spaarzame akoestische gitaar en de track Butterflies. De meerstemmige samenzang, de invloeden uit de volksmuziek en de symfonische passages vormen een aardig tegenwicht voor het steviger werk, waarbij ik echter een krachtige zangstem mis. De Wit zingt heel behoorlijk, maar hij heeft geen indringende en breed inzetbare stem. Mede door het inschakelen van diverse gastmuzikanten voor tal van gitaarsolo’s valt er op dat gebied genoeg te genieten. Wat echter bijzonder stoort is het geluid van de snaredrum dat eerder lijkt op dat van een pollepel op een kookpan. Naar mijn overtuiging verdient deze muziek een lekker vet drumgeluid. De optimale vrijheid van de artiest heeft wellicht als keerzijde de absentie van een deskundige en kritische producer. De meest interessante track is Dreamwalk – The Descent met daarin een stukje Peer Gynt Suite van Edvard Grieg verweven, en met een heerlijke synthsolo van De Wit. Afgezien van een enkel rustpuntje worden de laatste twintig minuten overwegend gekenmerkt door forse gitaarmuren, waarmee de stijl richting powermetal gaat. Naast een gratis download met acht van de elf nummers brengt De Wit een cd uit met een los boekje in een grotere hoes dan de standaard-cd, namelijk die van een ouderwetse single. Al met al een gedurfde uitgave die zeker onze waardering verdient. De Wit heeft voldoende talent, maar er is zeker de nodige ruimte voor verbeteringen.