LIVE PERPETUAL CHANGE

Het kon gelukkig niet uitblijven: Yes-songs uitgevoerd en gespeeld door Jon Anderson & The Band Geeks. Terwijl de trouwe Yes-fans van het eerste uur recentelijk al zeer aangenaam verrast werden met de fantastische cd True, toerde Anderson met The Band Geeks al geruime tijd in de VS en deze lange liveregistratie is daar het resultaat van. Zo’n beetje het beste dat Yes in de jaren zeventig aan het vinyl toevertrouwde, wordt nu onder meer uitgebracht op cd, lp en dvd. De show werd opgenomen in het Arcada Theater in St. Charles in augustus 2023. Maar liefst vier tracks van The Yes Album, twee van Fragile, And You And I en de titeltrack van Close To The Edge. Voor mij is de belangrijkste uitschieter The Gates Of Delirium, de lange epic van het album Relayer. Deze indrukwekkende setlist wordt gecompleteerd door het wonderschone Awaken van Going For The One. De show klokt ruim twee uur met voortreffelijke uitvoeringen van deze klassieke composities van Yes. De partijen worden zeer natuurgetrouw nagespeeld en de samenzang is uitstekend. Uiteraard zijn zowel de keyboards-, drums- als gitaargeluiden niet exact hetzelfde als op de toenmalige studio-opnamen, maar voor wat betreft het gitaargeluid vind ik deze uitvoeringen zelfs plezieriger klinken. Voor de recensie werd alleen de video van And You And I beschikbaar gesteld en daarop is een zeskoppige begeleidingsband te zien, waarop bandleider Richie Castellano de partijen van wijlen Chris Squire feilloos vertolkt. Eens te meer wordt duidelijk hoe goed de originele bezettingen van zowel Yes als Pink Floyd geweest moeten zijn, gegeven het feit dat dezelfde muziek jaren later door meer uitgebreide bezettingen werd en wordt nagespeeld. Op het grote scherm achter de band zijn abstracte, kleurrijke beelden te zien die echter in geen enkel opzicht herinneren aan de prachtige stagesets ontworpen door Roger Dean. Anderson draagt een  shirt van Tales From Topographic Oceans en hij zingt met zijn tachtig jaar voortreffelijk, al is zijn stem in de ruim vijftig jaar als zanger wel wat heser geworden. De uitvoering van The Gates Of Delirium is indrukwekkend, met name omdat deze epic van bijna 23 minuten na 1979 niet of nauwelijks meer live is gespeeld. Ook de toetsensolo aan het einde van Starship Trooper is erg mooi. Als je deze muziek vergelijkt met die van de huidige bezetting van de Yes, dan gaat mijn voorkeur toch duidelijk uit naar Jon Anderson met The Band Geeks. Heerlijke nostalgie!