INNOCENCE (1998), heruitgave compilatie

We schrijven 1969 als The Yardbirds uiteengaan. Drummer Jim McCarty en zanger Keith Relf formeren echter vrij spoedig daarna een nieuwe formatie met een geheel nieuw geluid, namelijk Renaissance. Samen met toetsenman John Hawken - die we later weer bij Strawbs tegenkomen - bassist Louis Cennamo en zangeres-percussioniste Jane Relf, de zus van Keith, neemt men het gelijknamige debuutalbum op. Dit gebeurt onder de productionele leiding van een derde Yardbird, te weten Paul Samwell-Smith. Het album opent met het bijna elf minuten durende Kings And Queens, waarop Keith Relf ook heel goed uit de voeten blijkt te kunnen met meer klassiek georiënteerde muziek. De piano van Hawken speelt overigens een prominente rol op dit nummer. Het daaropvolgende Innocence staat bol van overgangen en klassieke passages ingebed in een rustige popsong. Vervolgens Island met een hoofdrol voor Jane Relf die over een mooi, frêle stemgeluid blijkt te beschikken. Haar hogere bereik en het drukke maar toch subtiele baswerk, vormen een fraaie aanloop naar het pakkende refrein, waarna ook Keith zijn stem laat horen. Wanderer is geheel op klassieke muziek gestoeld. Hawken speelt samen met Cennamo en McCarty een prachtig intro op het klavecimbel, waarna een mooie ballad volgt gezongen door Jane. Het oorspronkelijke album wordt afgesloten met het wat experimentele Bullet met veel verschillende stijlen variërend van licht etnisch tot psychedelisch en rock die elkaar afwisselen op dit ruim elf minuten durende slotstuk. Ik kwam onlangs in het bezit van dit tot Innocence omgedoopte debuutalbum. Behalve dat het geluid behoorlijk is opgepoetst, is het aantal tracks met maar liefst zes uitgebreid, waarvan er twee nooit eerder op een album zijn verschenen. Het betreft het popachtige, door Jane gezongen The Sea, een iets andere uitvoering van Island, het orkestrale Prayer For Light van McCarty, de ballad Walking Away en Shining Where The Sun Has Been, dat waarschijnlijk nog stamt uit de tijd van The Yardbirds. Het album wordt afgesloten met All The Falling Angels, waarin zowaar een Mellotron te horen is die meteen zorgt voor een sfeertje dat doet denken aan The Moody Blues. Met een totaaltijd van bijna 65 minuten is Innocence een goede aanvulling op de Renaissance-collectie.