FUTUREWORLD (NL+E)

Miles MacMillan is een muzikant uit het noordelijk deel van Ontario, Canada en Futureworld is zijn tweede album. Zijn debuut heet Alienated (2003) en is evenals Futureworld (2006) geheel gecomponeerd door MacMillan. Het album is met behulp van synthesizers en computers opgenomen in zijn eigen studio. In de informatie staat vermeld dat hij bas speelde bij de metalgroep Burnt Colonels en ook dat hij als DJ actief is. Geen wonder dus dat naast zijn beïnvloeding door onder meer Pink Floyd, Kraftwerk en Tangerine Dream ook moderne ambientacts opduiken, zoals Boards Of Canada. Het resultaat is een modern klinkend schijfje vol met aardige melodietjes die vooral in nummers als The Clone Room en Outland Oasis kenmerken van Kraftwerk vertonen: dansbaar, frivool, ritmisch en relatief korte tracks. Het aanstekelijke ritme is weldoordacht en bevat meerdere lagen, maar is geenszins monotoon, zoals die in dansgelegenheden is te horen. De melodielijnen, de solo’s en het ontbreken van zang vormen echter een duidelijk verschil met Kraftwerk. In het slotnummer Soft Landing meen ik invloeden van jarentachtigband Depeche Mode te herkennen. Het enige nadeel is de wat beperkte lengte van de cd van ruim 36 minuten. Toch is Futureworld een heerlijk schijfje dat met een wat hoger volume en op een goede installatie een uitstekende keuze is!

ENGLISH:

Miles McMillan is an independent musician from North Bay, Ontario (Canada) and Futureworld is his second release. His debut called Alienated (2003) was just as Futureworld (2006), composed entirely by McMillan and recorded in his home studio with synthesizers and computers. In his history it is mentioned that he used to play bass in a metal outfit called Burnt Colonels and that he is also active as a DJ. Unsurprisingly he's not only influenced by acts like Pink Floyd, Kraftwerk or Tangerine Dream, but by more modern ambient acts such as Boards Of Canada. The result is a disc with a modern sound full of nice melodies and in tracks such as The Clone Room and Outland Oasis, the characteristics of above all Kraftwerk show: danceable, frivolous, obvious rhythm and rather short tracks. The catchy rhythm patterns are well- thought through and consist of multiple layers, far away from the monotonous music played in dancehalls and discotheques. The awesome melody lines and solos together with the absence of vocals are clear differences with Kraftwerk. In the last track Soft Landing I tend to recognize influences from Depeche Mode from the eighties. The only disadvantage is the limited length of just over 36 minutes. Futureworld is a delightful disc though and an excellent choice, especially when listened to via high quality equipment at preferably a somewhat higher volume!