THE FIGHTER

De in Belfast geboren Simon McBride zal voor liefhebbers van Deep Purple geen onbekende zijn, want hij speelde zowel in de band van Don Airey als in die van Ian Gillan en hij is op diverse albums van de twee leden van Deep Purple te vinden. Ook nam hij een album op met Snakecharmer, dat een tip kreeg in iO Pages. Nadat hij op 15-jarige leeftijd de ‘Guitarist Of The Year’ werd als ‘Child Prodigy’, besloot hij in 2008 voor een solocarrière te gaan. The Fighter is zijn vijfde studioalbum, als ik het wel heb. De muziek beweegt zich ergens in de schemerzone van deze website, maar vanwege zijn connectie met Airey en Gillan, de tip voor Snakecharmer en het feit dat hij recentelijk de plaats van Steve Morse in Deep Purple heeft ingenomen, zijn voldoende redenen om aan deze schijf een bespreking te wijden. The Fighter bevat twaalf songs die vrijwel allemaal rond de vier minuten klokken met teksten die hoop en positiviteit uitdragen. Als vocalist weet McBride zich heel redelijk te presenteren: niet over de top, gewoon een lekkere rockstem. Normaliter speelt hij als trio dus met nog twee bandleden. Het is derhalve niet vreemd dat zowel de zang als het gitaarspel bij McBride erg belangrijk is. De muziek is primair rock met hier en daar wat hardrockinvloeden door de riffs, maar er is ook sprake van bluesinvloeden. In de studio zijn koortjes uiteraard gemakkelijk te realiseren en je hoort geregeld meer dan één gitaar. Toch klinken de songs overtuigend met heerlijke solo’s die mij vaak aan Joe Bonamassa doen denken. De composities zijn niet al te gecompliceerd en zijn zonder uitzondering aanstekelijk en vrolijk makend. McBride zal met deze muziek geen stadions vullen, maar iets als een gedegen fanbase gaat hij met deze schijf zeker verder uitbouwen, mocht hij zijn solocarrière willen voortzetten.