FANTASMAGORIA

De Belg Samuel Arkan treedt duidelijk in de voetsporen van Arjen Lucassen. Met het album Obsessions (2011), een metalopera met een duidelijk verhaal en een aardig rijtje gastmusici, wist hij daarvoor al een solide basis te ontwikkelen. Zijn project Epysode − dat eigenlijk bestaat uit gitarist-componist Arkan en toetsenist Julien Spreutels − komt met Fantasmagoria opnieuw met een intrigerend verhaal dat als een muzikaal hoorspel ten gehore wordt gebracht met diverse zangstemmen en op muziek die varieert van power- en symfonische metal tot richting ambient. Soms vliegen de dubbele basdrums je om de oren en hoor je de rauwe stem van Evergrey-voorman Tom Englund; dan weer volgen zeer gevoelige symfonische passages waarbij je je vingers aflikt, zoals in Garden Of Exile en het titelstuk. De eerlijkheid gebiedt me te zeggen dat de zwaar georkestreerde symfonische metal de boventoon voert en vergelijkingen met Evergrey of een band als Thy Majestie zijn daarom niet misplaatst. Daarnaast zouden ook Symphony X en Stratovarius enigszins als referenties kunnen dienen. Voor de baspartijen strikte Arkan namelijk niemand minder dan bassist Michael Lepond (Symphony X) en daarbij komt dat de stem van Henning Basse (Metalium) soms erg aan die van Russell Allen (Symphony X) doet denken. Verder contracteerde Arkan slagwerker Léo Margarit (Pain Of Salvation) en naast Basse de vocalisten Matt Marinelli (Borealis), Ida Haughland (Triosphere) en Tezzi Persson (Between The Silence). Voor het supersnelle gitaarwerk huurde Arkan ‘axman’ Simone Mularoni (DGM ) in. De gebruikte orkestsamples klinken niet altijd even vol (Morning Rose), maar het overige toetsenspel is van een zeer hoog gehalte en de enkele solo doet aan de fabuleuze Jens Johansson (Stratovarius) denken.

Fantasmagoria bevat stevige, maar melodieuze en bombastische metal van onze zuiderburen Samuel Arkan en Julien Spreutels. Een duo om in de gaten te houden!