EVIL IS FOREVER

Het debuutalbum van de Zweedse metalband Astral Doors Of The Son And The Father kwam uit in 2003. De bezetting van de band bestaat momenteel uit Joachim Nordlund (gitaar), Johan Lindstedt (drums), Patrik Johansson (zang) en nieuwelingen Jocke Roberg (bas) en Martin Haglund (toetsen). Deze tweede cd werd evenals het debuut gemixt door Peter Tägtgren, die dat ook deed voor onder meer Dimmu Borgir, en dus is Evil Is Forever  geluidstechnisch en kwalitatief prima met die band te te vergelijken. De elf composities zijn goed voor bijna vijftig minuten voortreffelijke (hard)rock in de stijl van Deep Purple, Black Sabbath en vooral Rainbow gedurende de periode dat Ronnie James Dio de zang voor zijn rekening nam. Luister maar eens naar Pull The Break. Ten opzichte van zijn voorganger klinkt Evil is Forever volwassener en heeft het een echt bandgeluid. De toetsen, met name het orgelgeluid, zijn nadrukkelijker aanwezig, maar de solo’s hadden wat mij betreft wat prominenter gemixt mogen worden. Hoewel Johansson zo nu en dan laat horen dat zijn stem veel klankkleuren aan kan, zingt hij meestal met een licht geforceerde stem die ik het beste kan omschrijven als een combinatie van Dio, Jorn Lande en David Coverdale, waardoor de gelijkenis met bovengenoemde bands nog duidelijker wordt. Vast staat dat Johansson een kei van een hardrockzanger is van wie we in de toekomst zeker nog meer zullen gaan horen!