ETHERA

Van de Oostenrijkse band Visions Of Atlantis, die al bijna dertien bestaat, is drummer Thomas Caser het nog enige originele bandlid. Zanger Mario Plank is nu tien jaar bij de band en Ethera is het tweede album met Maxi Nil, een Griekse schone. Nicole Bogner, de eerste zangeres, is op slechts 27-jarige leeftijd overleden en ex-Aesma Daeva-zangeres Melissa Ferlaak verliet de band in 2007 samen met gitarist Wolfgang Koch, met wie zij inmiddels is getrouwd. De muziek op Ethera is overwegend melodieus en onmiskenbaar ‘female fronted symphonic metal’. Elf vrij korte nummers onderstrepen de aspiraties van de band om te mikken op een groter publiek met meer commercieel getinte muziek. Eenzelfde draai maakte Within Temptation, maar deze band met zangeres Sharon den Adel heeft wel wat meer kwaliteiten in huis. De composities klinken voor mij wat afgezaagd en Plank en Nil zijn geen indrukwekkende of karakteristieke zangers. Nils stem mist diepte en zij heeft een beperkt bereik. Daardoor heeft de band geen eigen gezicht en hoewel het gezelschap instrumentaal het professionele niveau ruimschoots haalt, missen beide vocalisten de allure om Visions Of Atlantis naar het niveau van bijvoorbeeld Within Temptation en Nightwish te tillen. Toetsenist Martin Harb zorgt met zijn arrangementen voor een symfonisch geluid waardoor Ethera toch een voldoende scoort. De muziek heeft veel gemeen met die van de landgenoten van Serenity en artiesten als Lunatica, Eli en dergelijke. Zeker niet slecht, mede gezien de mooie balans tussen het wat steviger werk en de gepolijste, rustige stukken, maar dit vijfde album is er echt een voor de liefhebbers en is zeker geen ‘eye-opener’!