ENIGMA FIRE

Enigma Fire heet het tweede album van het Duitse kwartet Visionatica, waarin zangeres Tamara Amedova en gitarist Manuel Buhl de kern vormen. De negen nummers klokken samen nog geen veertig minuten, dus qua tijdsduur is het geen al te lang album. De composities herbergen weliswaar wat oosterse invloeden, maar verder borduurt de muziek meest voort op platgetreden paden. De bombastische orkestraties zijn afgekeken van Nightwish en ze vormen het enige verschil met de overige talrijke concurrenten in het female fronted genre. Amedova mag dan een knappe verschijning zijn, van haar stem ben ik allerminst onder de indruk. Ze probeert in mijn beleving geregeld als Sharon den Adel (Within Temptation) te klinken, maar ze mist dat niveau. Haar zang is me ook te eentonig en haar bereik te krap. De nummers liggen echter wel goed in het gehoor en er zijn mooie instrumentale intro’s en rustpuntjes in verweven. Ik zie het spektakel live al voor me: heel veel muziek, minimaal twee stemmen van een schijfje en op het podium drie muzikanten en een zangeres die de rest mogen invullen. Dat is toch een heel andere manier van optreden dan in de jaren zeventig en tachtig. Het zal de leeftijd wel zijn, maar Visionatica heeft met Enigma Fire niet mijn hart gestolen.