De Amerikanen Steve Moore (toetsen, bas) en A.E. Paterra (drums, elektronica) vormen al zo’n twintig jaar het duo Zombi. Hun muziek is instrumentaal en bevat referenties aan filmmuziek, Tangerine Dream (TD), Rush en Goblin maar zou ook vergeleken kunnen worden met de muziek van bijvoorbeeld Helmut Teubner. Zo is het titelnummer een verbluffend staaltje elektronische muziek (EM) dat zo van TD had kunnen zijn, maar de echte drums geven de track nog een extra dimensie mee. Via de wat steviger, maar qua tempo gemodereerd klinkende nummers als So Mote It Be en Bodies In The Flotsam gaat het album verder met Kamichi & Sandy, dat ook een stuk van Goblin had kunnen zijn. Sessuale II daarentegen gaat met de op de voorgrond tredende saxofoon weer veel meer richting TD in de bezetting met Linda Spa of de muziek van Frank Fischer en heeft een wat jazzy inslag. Improvise Adapt Overcome gaat richting een stevige TD en The Post-Atomic Horror is een kruising tussen de muziek van Goblin en die van Rush. Insurmountable Odds begint als een ietwat dreigend stukje filmmuziek, maar vooral door de drums en de bas maakt die dreigende sfeer al snel plaats voor meer pittige ‘gewone’ instrumentale muziek in de richting van opnieuw Rush ten tijde van Hold Your Fire. Het album, dat helaas slechts 41 minuten duurt, eindigt met Sessuale I dat weer veel weg heeft van TD met een bescheiden rol voor het slagwerk en meer aandacht voor de synths. Dit zevende album van het duo Zombi is zeer zeker de moeite waard, vooral voor de liefhebbers van de wat stevigere instrumentale EM.