De in Melbourne, Australië opgerichte band Vanishing Point bestaat al zo’n 25 jaar. In die periode nam de band slechts een handvol albums op. Het zesde album Dead Elysium is de opvolger van Distant Is The Sun (2014). Het album bevat tien tracks, die samen goed zijn voor een uur progressieve ‘down under’ metal. Hoewel zanger Silvio Massaro het enige overgebleven lid is vanaf het begin, is het geluid van dit gezelschap nauwelijks veranderd. Drukke orkestraties, veel dubbele basdrums en de altijd wat hese, een beetje geforceerde zang van Massaro zijn de karakteristieken van Vanishing Point. De wat bombastische arrangementen laten weinig ruimte voor een open geluid en de bas wordt primair bespeeld als ritme-instrument. De loopjes zijn erg aardig en de kwaliteit van het album stijgt ruim boven de middenmoot uit. Cruciaal is of de stem van Massaro je ligt en in mijn geval is dat niet zo. De beide gitaristen Chris Porcianko en James ‘Bushy’ Maier soleren naar hartenlust en de razendsnelle solo’s passen perfect in deze zware, drukke muziek. Dead Elysium is geen klassieker, maar het is wel een kwalitatief hoogwaardig album dat helaas voor de band moeizaam tot stand gekomen is.