MENNO VON BRUCKEN FOCK

CONSIGN TO OBLIVION

Artiest / Band: 
EPICA (2005)
EPICA - CONSIGN TO OBLIVION

Met enige vertraging is hier de opvolger van het succesvolle debuutalbum Phantom Of The Agony van Epica. Consign To Oblivion is een fantastisch album! De band is gegroeid, klinkt hechter en nog volwassener. Labelbaas Hans van Vuuren heeft er iets speciaals van gemaakt: de eerste gelimiteerde oplage verschijnt als 'gewone' cd in Eco-Book en met bonus-dvd, maar er komt ook een speciale SACD-versie met maar liefst drie bonustracks. De tweede laag van deze cd is een 24-bit master en de derde laag - als ik het allemaal goed heb begrepen - een prachtige 5.1-mix gemaakt door Sander van der Heide in de Polyhymnia-studio in Baarn. Die laatste heb ik mogen beluisteren en die klonk sensationeel. De majestueuze opening is een klassiek stuk in de stijl van de muziek van Lord Of The Rings met een pakkende melodie, mooie orkestrale klanken en de introductie van 'het koor'. Daarna gaat het op volle kracht vooruit met koor en orkest in Dance Of Faith, waarbij de snelle stukken worden afgewisseld met mooie, symfonische passages. Koor en bombast openen The Last Crusade in Rhapsody-stijl, waarna Simone Simons in de zeer melodieuze rustige stukken haar kwaliteiten als mezzosopraan laat horen. Schitterend om mee te zingen en toch origineel! Grote klasse! De hartverwarmende ballad met zwaar klassieke inslag heet Solitary Ground. De voornaamste inspiratiebron voor de teksten, maar deels ook voor de muziek, is de Maya-cultuur. Black Infinty heeft meer een rocksignatuur, hoewel koor en orkest er een extra dimensie aan geven. Tevens is 'vocal coach' Amanda Somerville te horen. In Force Of The Shore hoor je voor het eerste de grunts van Mark Jansen op een basis van metalriffs in contrast met zang plus koor. Ook dit nummer bevat weer zo'n prachtig en lieflijk intermezzo. De opening In Quietus klinkt als een volksliedje evenals de later terugkerende passage, voordat band en orkest de melodie omzetten naar de gothicmetalstijl. In het agressieve Mother Of Light  hoor je een soort 'vraag en antwoord' door het koor in een bijna-walstempo, terwijl Simone zingt over Mark's 'shouts'. Drummer Jeroen Janssen heeft het druk, maar vrij onverwachts komt er een heerlijk rustig tussenstukje, voordat zijn dubbele basdrums weer gaan ratelen. In Trois Vierges is een een subtiel stukje klavecimbelspel te horen dat de begeleiding vormt voor het duet tussen Simone Simons en Roy Khan (Kamelot), later gevolgd door een strijkje: een juweeltje! Another Me is een bombastisch, orkestraal nummer en een atypisch nummer voor Epica. Het album wordt met veel kracht en afwisseling afgesloten in de stevige titelsong.

Aan Consign To Oblivion werden bijdragen geleverd door het kwartet uit Wolfsburg, namelijk Sascha Paeth, Miro, Olaf Reitmeier en Amanda Somervill. Het album klinkt dus puntgaaf en is in combinatie met de composities een album met veel internationale mogelijkheden!