COLD COMFORT

Cold Comfort is het vijfde album van de Friese band Autumn en het tweede met zangeres Marjan Welman. Het 'vintage' geluid, waarvoor men overigens bewust heeft gekozen, is herkenbaar op het hele album. Hoewel dit geluid en de vaak twee- of meerstemmige zang van Welman anno 2010 en later het handelsmerk van de groep zou kunnen zijn, bekruipt mij toch een gevoel van verveling bij steeds weer datzelfde vervormde gitaargeluid. De melodieën zijn op zich best aardig, maar ook weer niet spectaculair, terwijl de muziek mij als geheel erg aan het oudere werk van The Gathering doet denken. Als je de heavy gitaarmuren weg denkt, is het eigenlijk gewoon aardige popmuziek, zoals ook de collega's van Delain die maken. Autumn onderscheidt zich echter van Delain doordat er af en toe wat folkinvloeden hoorbaar zijn. De track Retrospect wordt gedragen door een riff die veel weg heeft van de riff in United Alliance van Pagan's Mind. Voor het overige zijn er sterke gelijkenissen met de muziek van de landgenoten van Kingfisher Sky, waarbij gezegd dient te worden dat Judith Rijnsveld een klassiek geschoolde stem heeft, terwijl die van Marjan Welman meer neigt naar pop. De orkestraties en de toetsenarrangementen van Jan Munnik zijn zonder meer goed te noemen. Het langzame Alloy wordt mooi opgebouwd en heeft een gevoelig en subtiel einde. Het label Metal Blade Records schaart de muziek van de band onder symfonische metal. Als je daaraan 'female fronted' zou toevoegen, dekt het de lading heel behoorlijk. De acht composities op Cold Comfort zijn samen goed voor een krappe drie kwartier luisterplezier. Het album zal zijn weg naar de fans van (gothic)metal zeker weten te vinden. 

Cold Comfort is een uitstekend vervolg op Altitude (2009), dat wel, maar het album zal zeker geen klassieker worden bij progressieve en symfonische rockliefhebbers.