CLOUDRIDERS PART 2: TECHNOWARS

Het Franse Kerion, met zangeres Flora Spinelli als frontvrouw, levert met CloudRiders Part 2: Technowars de opvolger af van het in 2012 uitgebrachte Road To Skycity. De symfonische metal viert hoogtij op dit conceptalbum waarop de lieftallige zang van Spinelli wordt aangevuld met de mij wat minder aansprekende zang − of eigenlijk meer reciteren of gedoseerd schreeuwen − van de diverse gastvocalisten. De mooie, instrumentale opening is klassiek getint, gevolgd door een stuk dat van Rhapsody (Of Fire) had kunnen zijn. De zoetgevooisde stem van Spinelli en de technobeat eronder maken echter het verschil. De muziek is bombastisch, gitaar georiënteerd en de orkestraties zorgen voor een zeer symfonisch aangedikt geheel. Sommige melodietjes doen aan Blackmore’s Night denken, maar dan in een metalversie. Vooral gitarist Remi Carrayrou maakt indruk. Over het geheel genomen zijn vooral de techno- en dance-invloeden erg grappig en origineel. Het Franse accent van de gastzangers valt ons als Nederlanders uiteraard direct op en daarom had ik eigenlijk liever een album met alleen Spinelli als zangeres willen horen. Er zijn veel symfonische intermezzi die de overwegend melodieuze, maar stevige metal afwisselen. De composities zijn prima uitgewerkt; ze bevatten meer rockinvloeden dan klassieke, zoals bij het al genoemde Rhapsody waarbij je vooral aan de eerste albums moet denken. Bijna vanzelfsprekend staat er met Silence ook een heerlijke ballad op dit album. De band zelf noemt de stijl ‘comics metal’ en daarin kan ik me heel goed vinden. Kerion geeft een aardige draai aan muziek uit een overbekend genre.