CHAOS ISLANDS

De Fransman Pierre Zalkazanov, beter bekend onder zijn artiestennaam Zanov, viert komend jaar zijn 45-jarig jubileum als elektronisch musicus en dat is op zijn minst opmerkelijk te noemen. Te midden van alle nieuwe stijlen is de man trouw gebleven aan zijn eigen stijl die echter wel duidelijk verwantschappen vertoont met die van zijn illustere landgenoot Jean-Michel Jarre, terwijl hij uiteraard ook wel degelijk beïnvloed is door Tangerine Dream, periode Force Majeure (1979). De wat pittiger stukken op Chaos Islands worden smaakvol afgewisseld met bijna aan ambient grenzende, dromerige nummers. Zanov werd geïnspireerd door de wiskundige chaostheorie, maar gelukkig is het chaotische niet terug te vinden in zijn muziek of het zou het ietwat neurotisch aandoende Phase Space Island moeten zijn. De zeven eilanden die muzikaal worden uitgebeeld zijn goed voor vijftig minuten luisterplezier al zijn er wel enkele soundtrackachtige passages met veel echo’s en effecten die soms wat ten koste gaan van de melodieën. Daar waar een melodie te herkennen is, evenaart Zanov landgenoot Jarre die de afgelopen tien jaar te veel leunt op zijn oude successen naar mijn smaak. Zanov is een meester in subtiele effecten en innovatieve geluiden en hij etaleert deze capaciteiten met grote regelmaat. Zou Chaos Islands in de jaren tachtig zijn uitgebracht, dan zou het een sensatie geweest zijn. Maar nu, met de in ons land tanende belangstelling voor elektronische muziek, is het slechts het zoveelste album in dit genre, maar wel een die er mijns inziens kwalitatief ruimschoots bovenuit steekt.