THE ARCHITECT

Zo’n tien jaar na Dimensionaut, het verbluffende album van Sound Of Contact, hebben Simon Collins en Kelly Nordstrom hun schouders gezet onder een nieuw project genaamd eMolecule. Maar liefst elf songs prijken er op The Architect dat rond de zeventig minuten klokt en waarin de muziek varieert van ambient tot heavy prog, maar met de nadruk op de laatste stijl. Veel zwaar gitaarwerk, echo’s en effecten die tezamen zorgen voor een totaal andere luisterervaring dan de albums van Sound Of Contact en Simon Collins solo. De ruim tien minuten durende openingstrack bevat al de genoemde elementen en is tevens het nummer waarnaar het project genoemd is, oorspronkelijk een idee van Nordstrom. Door de vele tempowisselingen, de behoorlijk stevige gitaarmuren en de talloze breaks is het geen muziek die gemakkelijk in het gehoor ligt. Het album is een uitdaging waarvoor je echt moet gaan zitten. Pas dan volgt de beloning, want er zijn heel veel grappige en mooie fragmenten te ontdekken nog afgezien van de tekstuele inhoud.  De muziek op dit conceptalbum werd zowel op afstand als in Simon Collins’ studio in Ierland bedacht, ingespeeld en gearrangeerd. In sommige vocale passages is vader Phil Collins duidelijk herkenbaar, terwijl sommige van de stevige gitaarmuren herinneren aan Black Sabbath. Daarentegen begint een nummer als Turn prachtig symfonisch voordat het overgaat in een veel heavier gedeelte. Mede door dit soort overgangen en echoënde, soms gesproken teksten krijgen luisteraars het idee dat ze naar de muziek uit een spannende, soms macabere film zitten te luisteren. Het meest toegankelijke nummer is Awaken, een melodieuze en vloeiende compositie zonder heavy elementen. Het daaropvolgende Beyond Belief neigt zowaar naar synthipop in een iets steviger jasje en met een heerlijke synthbas aan het begin. Evenals The Universal doen sommige passages denken aan de muziek van Delain. Na My You, een wat lichtvoetiger track, sluit The Architect af met het wat wisselvallige Moment Of Truth. Deze track begint als Sound Of Contact, maar dan met onverwachts stevige passages. eMolecule heeft talent genoeg en op weg naar een eigen stijl is dit een stevig en uitstekend visitekaartje.