CHRISTOFER SAMPSON OVER "OF BRINE AND ANGEL'S BEAKS"

“Eigenlijk beschouw ik Of Brine And Angel’s Beaks als ons tweede album”

(tekst Menno von Brucken Fock, eindredactie Peter Willemsen)

Via een recensie voor iO Pages kwam ik in contact met deze nog jonge Britse band uit Brighton (UK). Hoewel de heren al twee albums, een ep en twee singles op hun naam hebben staan, is het courante Of Brine And Angel’s Beaks de reden waarom ik meer over dit talentvolle gezelschap te weten wilde komen. Mijn contactpogingen werden enthousiast begroet door gitarist Galen Stapley, maar al snel bleek dat zanger, arrangeur en medecomponist Christopher Sampson die eer graag aan zichzelf wilde houden.

Hallo Chris, wat is jouw muzikale achtergrond en naar wat voor muziek luisterde je toen je (nog) jonger was?

“Muziek is altijd een belangrijk deel van mijn leven geweest en maakte ook deel uit van mijn studiekeuzes aan de universiteit, dus feitelijk studeer ik al heel lang! Mijn muzikale smaak werd al vroeg beïnvloed doordat mijn familie gek was op Iron Maiden. In mijn jonge jeugd bewonderde ik ook vooral artiesten als Avril Lavigne en Green Day, ver voordat ik viel voor bands als Genesis. De combinatie van Genesis en mijn eerste liefde Iron Maiden leidde mij in mijn tienerjaren naar bands als Pain Of Salvation en Dream Theater.”

Hoe ben je zelf aan muziek verslingerd geraakt en waarom heb je besloten om zelf muziek op te gaan nemen?

“Mijn vader zingt in een band, dus eigenlijk heb ik altijd de ambitie gehad om ook iets dergelijks te gaan doen. Ik kan me nog herinneren dat ik de teksten van Iron Maiden’s Brave New World begon te aan te passen en vervolgens probeerde om een versie op te nemen met mijn eigen teksten. Ik denk dat ik sinds die tijd altijd de intentie heb gehad om mijn eigen songs te willen opnemen.”

Wanneer en hoe ben je Galen Stapley tegengekomen en wanneer besloten jullie om samen zogezegd ‘partners in crime’ te worden?

“Ik ontmoette Galen eigenlijk al vrij snel op de universiteit. Om de een of andere reden had ik een Dream Theater-tas om mijn schouder hangen en dat was voor Galen een reden om mij aan te spreken. We raakten aan de praat over progressieve metalmuziek en na een aantal late nachten, heel veel pitabroodjes en hummus waren we opeens een schrijversduo! De overige bandleden hebben we ook in Brighton ontmoet via onze opleiding of via de lokale muziekscene.”

Voordat Of Brine And Angel’s Beaks werd uitgebracht, had Azure al twee albums, een ep en twee singles uitgebracht. Hoe was de respons op die eerdere releases en heeft die respons jullie benadering van muziekschrijven beïnvloed?

“Eigenlijk beschouw ik Of Brine And Angel’s Beaks als ons tweede album. De prille mixtapes van (Dreaming Of) Azure waren feitelijk meer een experiment om te zien of de muziek geschikt zou zijn om er fatsoenlijke opnamen van te maken en om een indruk te krijgen of onze muziek de mensen zou aanspreken. Het is wel de basis geworden van wat wij nu als ons Azure-geluid beschouwen. Zeker songs als Nymph’s Love Song en To Nourish A Viper zijn de reden dat we verdergegaan zijn, hetgeen uiteindelijk in 2017 het album Wish For Spring opleverde waarmee we ons geluid konden verdiepen. Redtail, een nummer van ruim twintig minuten uit 2018, was eigenlijk de eerste poging om onze muziek te promoten, hoewel het achteraf bezien best wel een schuchtere poging was. Het leverde echter wel wat aandacht voor ons en onze muziek op en dankzij dit nummer konden we een optreden doen tijdens Euroblast. Dat progrockfestival wordt al sinds 2008 jaarlijks gehouden in de Essigfabrik in Keulen. De ep Redtail was overigens bedoeld als onderdeel van de muziek die we schreven voor Of Brine And Angel’s Beaks. Uiteindelijk besloten we om dat nummer niet op dit album te zetten, maar om het in een eerder stadium separaat uit te brengen. Een en ander  vanwege het feit dat we het beiden steeds drukker kregen en we wilden sneller weer iets van ons laten horen. Tot onze grote ergernis bleef het zo druk en voordat we Of Brine And Angel’s Beaks eindelijk klaar hadden, moesten we  het ontstane hiaat alsnog opvullen door Mistress tussendoor uit te brengen om onze fans – en dat waren er wat minder dan nu – te laten weten dat we nog steeds bestonden! Gelukkig voor ons bleek Mistress de noodgedwongen pauze tussen beide albums meer dan voortreffelijk op te vullen, want de aandacht die we op deze single kregen was geweldig. Dat was een droom die uitkwam!”

Ik heb inmiddels ook naar de eerder uitgebrachte muziek van Azure geluisterd en in mijn beleving is er sprake van een duidelijke progressie. Hebben jij en Galen de wijze van songs schrijven en arrangeren de laatste zes jaar nog aangepast?

“Oh, absoluut! We halen continu onze inspiratie uit verschillende levensomstandigheden en gebeurtenissen die we meemaken. Het grote verschil tussen Wish For Spring en Of Brine And Angel’s Beaks wordt dan ook grotendeels gekenmerkt door een stressvolle en minder aangename levensstijl die ons werd opgedrongen ten tijde van het werken aan ons tweede album. Dat resulteerde in een veel bitterder en zeer ongewoon album. Natuurlijk hoor je nog steeds die hyperactieve ‘glitterprog’, maar de muziek is meer gitaar georiënteerd en is wat heavier, waardoor de songs een ander karakteristiek heeft dan die op het vorige album. Maak je geen zorgen hoor, de periode waarin we deze nummers schreven, dateert al van enkele jaren terug en vandaag de dag zijn we allemaal weer blij en gelukkig!”

Schijf je alle muziek samen met Galen of componeren jullie afzonderlijk en wisselen jullie dan later ideeën uit? Wat is er eerst: tekst of muziek?

“Ik schrijf alle fantasieverhalen en vervolgens kijk ik welke het beste bij de muziek passen. Ik werk de teksten verder uit naarmate een song meer structuur krijgt en zo bepaal ik welk concept het beste past. Verder zorg ik verreweg voor de meeste arrangementen, maar de laatste tijd heb ik de indruk dat onze beste stukken komen op basis van ideeën van Galen die ik vervolgens arrangeer. Soms werken we apart aan songs en Galen stuurt mij dan zijn ideetjes online, soms zijn we ook gewoon samen in dezelfde kamer aan het werk. De meer gecompliceerde composities doen we vaak afzonderlijk en zonder tijdsdruk en de meer sfeervolle stukken komen tot stand door persoonlijk contact.”

Welke technische hulpmiddelen gebruik je om alle ideeën om te zetten naar een kant-en-klare song?

“Ik maak alle arrangementen met behulp van de Sibelius Music Notation Software en vervolgens importeren we die in een Digital Audio Workstation. Van daaruit vervang ik de midi-instrumenten door echte en experimenteer ik eindeloos met synthgeluiden, voordat ik besluit welk geluid het beste past.”

Hoe zijn de bandleden door de lockdown gekomen en hoe heeft de band de steeds maar voortdurende pandemie beleefd? Heeft de coronapandemie een rol gespeeld bij het schrijven van nieuwe muziek?

“Het album was feitelijk al geschreven toen de lockdown begon! Die periode gaf ons echter wel de gelegenheid om de productie op afstand over te doen met Gareth Mason. Achteraf gezien ben ik wel blij met die extra tijd die we daardoor hebben gekregen.”

Mijn Engels is helaas niet goed genoeg om te begrijpen waar de titel Of Brine And Angel’s Beaks op slaat en wat de betekenis ervan is. Kun je een toelichting geven?

“Zonder in details te willen verzanden, slaan het titelstuk en ook de cover op een grote vogel genaamd Yiig, die haar rol gedurende de song overdraagt aan haar enige nakomeling die als het ware binnenin het ei luistert. De rol van Yiig is om de zielen van slachtoffers op zee over te dragen aan Pjerakisch. Bij gebrek aan een beter woord betekent dat zoiets als het hiernamaals. Vanwege deze taak is Yiig feitelijk een gebekte (beaked) engel (angel) die de zielen van verdronken zeelui redt van een ondergang in zilt water ofwel de zee (brine) en zo ontstond de titel Of Brine And Angel's Beaks!”

Voor mijn oren spelen keyboards een essentiële rol in de muziek, maar een echte toetsenman heeft de band niet. Speel jij zelf keyboards of gebruik je puur software? Wat bedoel je precies met ‘programming’?

“Hoewel ik zelf wel wat partijen heb ingespeeld, komen de complexere stukken van de midi-files die ik uit Sibelius heb gehaald. De synths spelen een veel te belangrijke een rol om in één adem met ‘production’ te worden genoemd. Ik vond dat ze in een aparte categorie moesten vallen, vandaar de term ‘programming’, want ‘scoring’ klinkt veel minder cool.”

Op internet zijn enkele livevideo’s te zien waarin Azure als kwartet te zien is zonder toetsenman? Zijn jullie van plan om er een mee te nemen als Azure weer op tournee gaat?

“Wel… die synthpartijen zijn ongelooflijk ingewikkeld, dus we zouden alleen een briljante toetsenist kunnen meenemen. Gelukkig voor ons nam Shaz Dudhia, iemand met wie we al tijden wilden samenwerken, contact met ons op toen we Mistress hadden uitgebracht en hij maakt thans deel uit van de bezetting tijdens optredens!”

Je spaart je stem nou niet bepaald! Ben je niet bang dat die stem je op een gegeven moment in de steek laat? Maak je gebruik van een zangdocent?

“Volledig terechte opmerking! Telkens als mijn stem me in de steek laat, wil ik daarvan de oorzaak achterhalen zodat ik een herhaling kan voorkomen. Het is een continu leerproces waarbij veel aspecten van zangtechnieken een rol spelen. Soms is het niet gemakkelijk om uit te vogelen waar het precies mis gaat, maar tot op heden ben ik mijn eigen zangdocent.”

Je hebt een enorm bereik met je stem. Het zou toch jammer zijn als je niet meer in staat zou zijn om nummers live te vertolken zoals ze zijn opgenomen, toch? Ik heb de indruk dat je ten opzichte van oudere composities iets minder forceert. Is dat zo en is dat dan een bewuste keuze?

“Dank je voor het compliment! Eerlijk gezegd is een groot deel van de meest recente composities vocaal in een hogere regio dan in de oudere stukken. Ik heb echter mijn best gedaan een wat donkerder timbre te gebruiken, zodat het kan lijken dat de noten lager zijn. Als je dat controleert met een keyboard dan zijn de noten voor het leeuwendeel meer in de ‘gevarenzone’ en in feite zijn de hoogste noten ooit door mij gezongen op dit nieuwe album te vinden! Maar ik hou mijn stem goed in de gaten: ik rook niet, ik drink niet en ik oefen heel veel. Stemproblemen zouden dus eigenlijk alleen veroorzaakt kunnen worden door zaken als ziekte of misbruik, dus ik neem mezelf goed in acht omdat ik graag de songs wil blijven zingen zoals ik dat nu doe!”

Waar haal je de ideeën vandaan en welke inspiratiebronnen zijn op jou van toepassing?

“Vandaag de dag komt de inspiratie overal vandaan. Grotendeels uit boeken, uit onze eigen belevenissen, uit kunst die we hebben gezien en niet te vergeten uit de natuur! Galen ik maken een wekelijks een wandeling of verkenningstocht en we nemen die nieuw opgedane indrukken steeds goed in ons op.”

Als het niet te veel moeite is zou ik je willen vragen of je wat commentaar en eventueel iets van de achtergrond of het ontstaan zou willen geven van de nummers op Of Brine And Angel's Beaks?

“Oké, geen probleem. A Night Of Superlunary Gazing is een stukje ambient, waaraan ik uren heb zitten werken. Het is een soort snapshot van dat genre, maar dan bezien door de bril van een fantasiethema. Uiteindelijk heb ik het gebruikt als introductie op het album.

Self-Crucifixion zit zo boordevol energie dat we die aan het begin van het album moesten plaatsen. De totstandkoming van deze track was ook bijzonder, want ik had hem geheel op de Sibelius gecomponeerd, maar ik had er nog geen gitaarpartijen bij. Toen Galen langskwam schreef hij alle gitaarpartijen uit en nam ze in één middag op!

Ameotoko I – The Curse stond aan de basis van het concept voor dit album. Het was een regenachtige dag toen ik dit nummer schreef en ik wilde net naar de bioscoop gaan voor The Shape Of Water, toen ik het belangrijkste thema van dit stuk te pakken had. In de film zat een  accordeonpassage die me erg aansprak en vandaar ook dat ik de accordeon heb geïntroduceerd in deze track.

The Jester Who Cheated Death was de eerste song die ik feitelijk schreef voor dit album!

Lustre: Siphon Of Umbra heb ik diep in mijn hart gesloten. Behalve dat het een vrij progressief nummer is, gebaseerd op een van onze eigen fantasieconcepten, heeft het voor mijn gevoel een bijzonder triomfantelijk refrein dat bijna aan Meat Loaf of aan een andere classic rocker doet denken. De inspiratie komt zeer waarschijnlijk uit de periode dat Galen en ik in een classic rockband speelden.

Outrun God ontstond nadat ik drie dagen achter elkaar Sonic The Hedgehog had gespeeld en een flinke hoeveelheid dubieuze alcoholische energiedrankjes had geconsumeerd. Ik ben heel tevreden met het eindresultaat dat later nog is aangepast door producer Gareth Mason.

Mercy was ook een van de eerste songs voor het nieuwe album. Het refrein kwam van een idee dat ik rond 2013 had voor een ander nummer, genaamd Heroin. Dat nummer is nooit opgenomen. Mercy is een van mijn favoriete nummers om te zingen!

Of Brine And Angel’s Beaks is de titeltrack en de laatste die we schreven voor het album. In eerste instantie hadden we muziek die bestemd was voor Dream Electric, part 2, maar die track vonden we niet sterk genoeg om in het midden van het album te plaatsen, dus schreven we in plaats daarvan dit nummer.

A Sailor Will Learn is een van mijn lievelingstracks, geïnspireerd door de krakende geluiden van boten die ik ’s nachts kon horen vanuit mijn oude slaapkamer!

Cup Of Poison heeft waarschijnlijk de meeste cosmetische ingrepen ondergaan sinds de demofase. Ik was in eerste instantie erg blij met deze track, maar ik was bijvoorbeeld niet gelukkig met de opnamen van mijn zangstem. Nadat Bella Lee haar baspartij had opgenomen en Adam Hayes zijn bijdragen op percussie had afgeleverd, kreeg ik mijn affiniteit met dit nummer weer terug.

The Jellyfish is simpel gezegd een werkje gebaseerd op muziek uit de studententijd met teksten die gaan over het leven van een ploeterende kunststudent. We hebben veel vrienden overgehouden aan dit nummer. Daarnaast kostte de maffe DIY- video voor dit nummer me mijn laptop vanwege waterschade!

Ten tijde van het schrijven van Ameotoko II - Cloudburst las ik veel boeken van Michael Moorcock en zijn personage Elric van Melniboné en Galen en ik wilden gewoon een onvoorstelbaar intens stukje muziek maken dat de sensatie gaf van een heroïsch gevecht tussen tovenaars!”

Op welk nummer ben je het trotst van alle nummers die Azure tot nu toe heeft uitgebracht?

“Ai, dat is voor mijn een moeilijke vraag, want ik ben trots op alles wat we tot op heden hebben geschreven! Als ik het probeer te comprimeren dan zijn in chronologische volgorde

mijn favoriete tracks van elke release: To Nourish A Viper, Fairy’s Tale, Redtail, Mistress en Ameotoko II – Cloudburst. Interessant feit is wellicht dat het steeds de laatste of de enige track van een album is!”

Wat zijn jullie plannen en verwachtingen voor de toekomst?

“Behalve een optreden in Londen zijn er geen vastomlijnde plannen om dit jaar nog op te treden. Ik ben hard aan het werk om de voor Azure gebruikte verhalen uit te brengen in de vorm van een boek. Verder zijn we als malloten aan het schrijven voor wat wij denken dat de beste muziek moet worden tot nu toe. We vinden die muziek zo goed dat het momenteel voor ons de hoogste prioriteit heeft. We houden ervan om muziek te schrijven meer nog dan al het andere, dus als we de geest krijgen moet alles daarvoor wijken. Hoewel, als er een kans komt om op tournee te gaan, zeker als zo’n tournee ons door Europa zou kunnen voeren, dan zullen we die gelegenheid beslist te baat nemen. We hebben veel vrienden met wie we graag wat tijd zouden willen doorbrengen en met wie we het podium willen delen! Voor nu, heel erg bedankt dat je me de gelegenheid bood om Azure aan de lezers van de website te kunnen presenteren!”

Discografie:

(Dreaming Of) Azure (2015)

Wish For Spring (2017)

Redtail (2018, ep)

Mistress (2021, single)

Spark Madrigal (2022, single)

Of Brine And Angel’s Beaks (2021)

Fym (2024)