WHAT THE WATER WANTS

Nadat hij ruim drie decennia als frontman van Fates Warning bekendheid genoot, meende Ray Balderrama, zijn echte naam, dat het tijd werd om een soloalbum op te nemen. Een toevallige ontmoeting in een Spaanse metro bracht hem in contact met gitarist Tony Hernando (Lords Of Black). Toen echter het proces van componeren nogal traag verliep, wist Alder ook Mike Abdow, de tourgitarist van Fates Warning, te interesseren voor What The Water Wants, zijn eerste soloalbum. Deze drie heren penden de tien songs bij elkaar en het kwartet werd gecompleteerd door drummer Craig Anderson (Ignite), terwijl beide gitaristen ook de bas hanteerden. Alder produceerde het album zelf, maar liet de mix over aan gitarist Simone Mularone (DGM). Die leverde weer puik werk met de partijen die uit diverse hoeken van de wereld werden aangeboden. Saillant detail is dat de vier heren elkaar vóór het opnemen van dit album nooit eerder hebben ontmoet. De cover werd ontworpen door Alders echtgenote Cecilia Garrido Stratta, die van beroep grafisch ontwerper is. Hoewel de verschillende stijlen van de gitaristen tot uiting komen in zowel de composities als de muziek, lijkt het geheel toch heel veel op Fates Warning door de manier van zingen van Alder. Misschien is de muziek wat lichtvoetiger en speelser, maar wel grotendeels in hetzelfde genre. Van uitgesponnen nummers en lange instrumentale stukken is echter geen sprake, want het langste nummer klokt ‘slechts’ 5:38 minuten. Alder zingt krachtiger en overtuigender dan ik had verwacht en hij behoort nog steeds tot de crème de la crème van het progmetalgenre. What The Water Wants is geen album om met goud te omlijsten, maar wel een knap stukje werk dat een mooie aanvulling vormt op de lange pauzes tussen de albums van Fates Warning.