WHAT LIES BENEATH

Tarja Turunen, de voormalige stem van Nightwish, is terug met What Lies Beneath, een nieuw album waarop elf tracks staan. Een strijkorkest opent met het stemmen van de instrumenten, waarna Tarja lieflijk zingt op een zoetsappige melodie. De afwisseling komt met de gitaarmuren en dan laat zij er geen twijfel over bestaan hoe zij haar stem wenst te gebruiken: ofwel pop-achtig en lieflijk, ofwel krachtig met een hoge sopraan, die zij hier veel meer en met een snellere vibrato gebruikt dan op de laatste Nightwish-albums, waarop zij nog zong. De tweede track is ook de eerste single en is net als de derde track, een Delain-achtig nummer: popmetal met tweestemmige zang van Tarja. Veel meer dan op haar vorige album is Tarja betrokken bij het songschrijven en doet ze zelf de productie. Een naam die frequent opduikt is die van Johnny Andrews, een songschrijver uit Atlanta, USA. Het orkest opent In For The Kill, al snel vallen de gitaren in, waarna weer zo'n pakkend gothicmetalnummer ontstaat. Underneath van Andrews-Turunen, is een langzame ballad die pas later wat steviger wordt. Little Lies bestaat uit 'takkatakriffs', koortjes en een pakkend refreintje. De piano en een strijkje ondersteunen voornamelijk Tarja en een koor in het rustigste nummer dat Rivers Of Lust heet. Het Andrews-Turunen-nummer Dark Star combineert oosterse invloeden met metal; de zang bestaat uit een duet van Tarja met Phil Labonte. De orkestraties zijn aardig en geven een wat symfonischer tintje aan de muziek. Falling Awake is weer een leuk, niet spectaculair popachtig, maar bombastisch gearrangeerd nummer. Marco had hier als zanger in een duet wat extra's kunnen geven. Een mooie solo van gastgitarist Joe Satriani overigens. De meest 'gebruikte' muzikanten zijn drummer Mike Terrana, gitarist Alex Scholpp, bassist Doug Wimbisch en toetsenman Christian Kretschmar. Tarja bespeelt de toetsen op het door haar geschreven, gevoelige nummer The Archive Of Lost Dreams. De laatste track Crimson Deep, geschreven door onder anderen Bart Hendrickson, is een langzaam, melancholiek en zwaar georkestreerd lang nummer met een fraai contrast tussen de hoge sopraan en de zware gitaarmuren; het einde is majestueus, maar de piano heeft het laatste woord. De interessante 2cd-uitgave bevat een interview met Tarja over 'the making of' en drie extra nummers die de moeite waard zijn. We Are is een aansprekende track met zoetsappige coupletten, een pakkend heavy refrein en aardige wisselingen in de toonzetting. Dat nummer had van mij op de eerste cd gemogen. Naiad is een door keyboards en orkest gedragen track die richting elektronische muziek gaat voordat de drums en de bas invallen. De cover van het Whitesnake-nummer Still Of The Night is grappig, waarbij Tarja ondersteund wordt door zang van haar beide broers. Conclusie: What Lies Beneath is een degelijke opvolger van My Winter Storm, maar ik mis wel een klapper va het niveau van I Walk Alone.