THE TURN OF A FRIENDLY CARD (1980), heruitgave vinyl

We schrijven 1980. The Alan Parsons Project (APP) draait op volle toeren en de fusie tussen de popgeoriënteerde songs van Eric Woolfson en de symfonische, soms bijna elektronische arrangementen en de perfecte productie van Alan Parsons stevent af op een wereldwijde erkenning. De stemmen van Lenny Zakatek, Elmer Gantry, Chris Rainbow en Eric Woolfson geven de toch al doorwrochte composities van Woolfson en Parsons een extra dimensie. Daarom zou The Turn Of A Friendly Card in de categorie 'klassiekers' niet misstaan hebben. Zoals op veel albums van APP hanteerde Stuart Elliot de drumstokken, Ian Bairnson de gitaar en David Paton de basgitaar. De laatste speelde later onder meer bij Camel, Rick Wakeman en Keats. De uptempo nummers van kant 1 zijn voor Zakatek, de ballads voor Woolfson en het enigszins bluesy, maar tegelijk ook uitgesproken elektronisch getinte May Be A Price To Pay wordt gezongen door de van Stretch bekende Elmer Gantry. Kant 2 begint met The Gold Bug, een instrumentaal juweeltje dat mijns inziens geïnspireerd is op het werk van Ennio Morricone. Chris Rainbow zingt voortreffelijk in het mooie, gedragen titelstuk, waarvan het eerste deel gevolgd wordt door het meer rockende en door Rainbow scherper gezongen tweede deel Snake Eyes. Het orkestrale The Ace Of Swords is een midtempo instrumentaal stukje dat wat aan Kayak doet denken. Nothing Left To Lose is de tweede ballad op dit album opnieuw gezongen door Woolfson, maar dit keer heeft het duo er een leuk pittig instrumentaal einde aan gebreid met heerlijk gitaarspel van Bairnson. Rainbow keert terug in deel vijf met hetzelfde thema als in het eerste gedeelte, maar nu uitgebreid met een mooie solo van Bairnson en een hoofdrol voor het orkest. Het enige minpuntje is dat de plaat een beetje sterft in schoonheid.

De productie van The Turn Of A Friendly Card was al geweldig en de geluidskwaliteit en de dynamiek zijn nu tot in de perfectie opgepoetst. Het album is een zeer welkome aanvulling in ieders vinylcollectie en je zou warempel de cd bijna naar zolder verbannen!