TRANSFIGURE

Na wat bezettingswisselingen is deze ep, vier jaar na het debuutalbum Fragments, het eerste levensteken van het Nederlandse kwartet In-Tension. De vier tracks die elk ruim vier minuten duren, liggen qua muzikale stijl nadrukkelijk op het grensvlak van progressieve metal en female fronted metal. Zangeres Noortje van de Voort heeft een aparte stem met een snelle vibratie waarbij je je steeds afvraagt of ze al dan niet met een kopstem zingt: vrij hoog dus, maar geen sopraan zoals Tarja Turunen (ex-Nightwish) of Melissa Ferlaak! Drummer Maarten Spoor bespeelt naast het slagwerk ook de toetsen, waardoor vooral het titelstuk nog het meest progressief klinkt. De openingstrack is een pittig nummer met heerlijk baswerk van Geert Sesink, die de loopjes van de sologitaar van Ruud de Boer moeiteloos volgt. In de tweede track worden rustige sfeervolle stukjes afgewisseld met Pain Of Salvationachtige passages gebaseerd op metalriffs. De ritmegitaar zit behoorlijk voorin de mix, waardoor de zang en de solo’s er wat bekaaid vanaf komen. Ook in de laatste track is dat contrast tussen nagenoeg pure metal en meer sfeervolle passages aanwezig, waarbij ik bij de zang een te-veel-van-hetzelfde-gevoel ervaar; dat zou bij een volwaardig album wel eens een probleem kunnen worden. De toetsen fungeren louter als achtergrondorkestraties; ze voegen wel wat toe, maar een echte toetsenist zou geen gek idee zijn. Ook iets meer variatie in de zang, eventueel met een tweede zanger, of de keuze voor langere instrumentale stukken, zou de muziek naar mijn smaak een zet in de goede richting kunnen geven.