TOKYO JUKEBOX

Gitaarvirtuozen genoeg vandaag de dag. Toch mag dit album als een buitenbeentje worden beschouwd, want in de eerste plaats is Marty Friedman niet de eerste de beste en in de tweede plaats heeft de man zijn inspiratie nadrukkelijk in het Japanse gezocht. Volgens zijn verklaring worden metal en rock in Japan op waarde geschat en dweept Amerika alleen nog maar met rapmuziek en Idolsachtige sterren. Friedman verbleef lange tijd in Tokyo en ging op zoek naar geschikte nummers om te adapteren uit het 'J-pop' genre, twaalf in totaal. Deze tracks bevatten dus bewerkingen van Japanse grootheden, waarvan Friedman de liefhebber expliciet uitdaagt om de originele versies te gaan beluisteren. De belangstelling van Friedman voor Japan was overigens al eerder duidelijk bij zijn album Scenes, dat destijds door niemand minder dan Kitaro werd geproduceerd. Friedman zelf verklaarde dat de muziek op dit album 'by far the most intense stuff I have ever played' is en dat is voor honderd procent waar. Niet gewoon de combinatie gitaar, bas en drums, maar vaak hoor je minimaal drie gitaren of meer en het zijn ook niet de simpelste partijen om te spelen. Friedman speelt ook bas en toetsen. Voor de drumpartijen huurde hij echter Jeremy Colson in, terwijl in enkele tracks nog wat andere gastmuzikanten te horen zijn. Hoewel de opening wat kakofonische elementen bevat, is de overige muziek een intelligente mix van speedmetal, pop, klassiek met links en rechts wat progressieve trekjes. Naast enkele rustiger stukjes, zoals het slepende Tsunami en het mooie maar wat oubollige Romance No Kamisama, is het tempo doorgaans pittig en klinkt de gitaar van Friedman inderdaad een tikkeltje Japans. Sommige melodietjes klinken akelig bekend, alsof er popliedjes uit de jaren vijftig en zestig op hedendaagse wijze een metalbewerking hebben ondergaan. Het laatste stuk, een mooie en sfeervolle apotheose, is van Chinese origine.

Conclusie: Friedman levert met Tokyo Jukebox een spetterend, onverwacht goed album wat zeker voor ons Europeanen de ogen weer zou moeten openen voor de muziek uit Japan. Op www.martyfriedman.com is meer achtergrondinformatie te vinden.