THE TIDE, THE THIEF & RIVER'S END

Eeuwig zonde al die bosbranden in Australië, maar dat neemt niet weg dat multi-instrumentalist Sam Vallen en zijn kompanen van Caligula’s Horse in de afgelopen tijd een prestatie van formaat hebben geleverd. De opvolger van het ook al zeer indrukwekkende debuutalbum Moments From Ephemeral City (2011) mag er namelijk zijn. Het spetterende gitaarwerk van Vallen, de grilligheid van Pain Of Salvation, de Floydiaanse rust en de virtuositeit van Dream Theater wisselen elkaar af op The Tide, The Thief & River’s End. Diverse stukjes doen qua sfeer ook denken aan Anathema, maar de eerlijkheid gebiedt te zeggen dat progmetal de overhand heeft. Een aaneenschakeling van technische hoogstandjes met tegendraadse ritmes, maar ook bijzonder aangrijpende en melancholieke stukjes maken van dit album een waar spektakelstuk. Het enige minpuntje zou de ondergeschikte rol van de toetsen kunnen zijn. De zang, samenzang en de composities zijn allemaal dik in orde en voor zover dat van een download te beoordelen is, zit het met de productie ook wel goed. Zanger Jim Grey kan zijn heldere en krachtige stem ook breed inzetten, terwijl bassist Dave Couper en drummer Geoff Irish een onnavolgbare ritmesectie blijkt te zijn. Met een tweede gitarist in de persoon van Zac Greensill is thans een heuse band ontstaan, die ook live zou kunnen spelen.

Vallen is vast van plan om met dit album internationaal door te breken. Van mij mag hij, want Caligula’s Horse is niet de eerste de beste act van ‘down under’ en met bands als Toehider en Unitopia levert Australië het bewijs dat ook daar erg goede muzikanten zijn die prog een warm hart toedragen.