TALES OF A FUTURE PAST

De geschiedenis van Mekong Delta is op zijn zachtst gezegd vreemd. In 1985 begon Ralf Hubert dit project zonder dat hij zelf deel uitmaakte van de band. Dit veranderde echter korte tijd later en sindsdien is Ralf als componist, bassist en producer de spil van het project. Mekong Delta treedt als band veel op in verschillende bezettingen, maar de albums verschijnen met een grillige regelmaat. De eerste jaren één album per jaar, daarna in de jaren negentig vier en in het nieuwe millennium ook slechts vier, inclusief Tales Of A Future Past. Het voorlaatste album dateert uit 2014. Op deze nieuwe cd staan tien nummers, goed voor een klein uur overwegend vernuftige, bombastische metal. Prachtige symfonische passages wisselen af met heavy metal die wel wat lijkt op bands als Iced Earth en Savatage. De orkestraties, de akoestische stukjes en de prominent aanwezige ‘bezige’ bas van Hubert zorgen voor een product van ‘zware jongens’ dat duidelijk afwijkt van de gangbare metal. Martin LeMar (Lalu, Tomorrow’s Eve) is een degelijke metalzanger, gitarist Peter Lake bewijst van vele markten thuis te zijn en ook drummer Alex Landenburg (onder andere Kamelot) hoef je niets meer uit te leggen. Hubert speelt de talloze loopjes vaak samen met Lake wat wel een enigszins neurotische basis onder de muziek legt. Het meest symfonische en progressieve nummer op dit elfde album is tevens het langste stuk, namelijk When All Hope Is Gone. Hier hoor je een duidelijk andere stijl dan op de meeste andere, veel ruigere, nummers. A Farewell To Eternity is ook overwegend rustig en melodieus. De laatste track is weliswaar stevig, maar ligt prettig in het gehoor met een hoofdrol voor Lakes gitaar en een bijna flamenco-achtig tussenstuk. Het geheel bevat naar mijn mening te veel metal voor de meeste lezers van deze website, maar voor hen die het wat zwaardere werk niet schuwen kan het interessant zijn om dit schijfje eens te gaan beluisteren.