SEVEN DEADLY SINS

Frank Badenhop is al sinds 2012 de motor achter het project FB1964. Sinds Fearless Vampire Killers, zijn eerste album uit 2012, zijn er maar liefst zes albums verschenen en nu presenteert hij zijn achtste album Seven Deadly Sins. De revenuen van dat album worden, zoals te doen gebruikelijk, gedoneerd aan regenwald.org een organisatie die vecht voor het behoud van de regenwouden in onder meer Argentinië. Naast de ‘basisband’ nodigt Badenhop steevast sologitaristen en vocalisten uit om hun medewerking te verlenen. Seven Deadly Sins is een conceptalbum gebaseerd op de zeven hoofdzonden van de katholieke kerk. Het begint stevig met Pride (hoogmoed, trots) met daarin diverse tempowisselingen, waarbij de zang wordt verzorgd door de Braziliaanse Gabby Vessoni. Het tweede nummers is Greed (hebzucht, gierigheid) dat wordt gezongen door Ralf Scheepers. Ook nu is er een stevige hardrockbasis met verschillende tempowisselingen. Lust (onkuisheid, wellust) is midtempo hardrock met zang van Becky Gaber, die tevens de achtergrondzang voor haar rekening neemt in de overige tracks. In nummer vier horen we Iron Maiden-fan Raphael Mendes als gastvocalist in Wrath (woede, wraak), een uptempo track met inderdaad een wat Iron Maiden-achtige inslag en een wat rustiger, melodieus refrein. In Gluttony (gulzigheid, vraatzucht) hanteert de Amerikaan Bobby ‘Blitz’ Elsworth (Overkill) de microfoon en zoals in alle nummers, hoor je steevast spetterende gitaarsolo’s van verschillende snaarvirtuozen. Envy (afgunst, jaloezie) komt deels in wat rustiger vaarwater met gastvioliste Ally Storch (Ally The Fiddle) en zangeres Liv Jagrell (Sister Sin). De sfeer van de track neigt naar Black Sabbath. In Sloth (luiheid, gemakzucht) horen we opnieuw de viool van Storch en de microfoon is dit keer voor Johnny Gioeli die onder anderen bij Axel Rudi Pell zong. In de rauwere passages is zijn zang wat schreeuwerig, maar in de rustiger intermezzo’s laat hij horen wat een geweldige zanger hij wel degelijk is. Alles bijeen bevat Seven Deadly Sins een ruime drie kwartier gepolijste hardrock en heavy metal, dus eigenlijk past deze recensie niet op de website. Het doel is echter te sympathiek om geen gehoor te geven aan het verzoek aandacht te besteden aan dit album.