SACRAMENT (2000), heruitgave

Bijna 25 jaar geleden werd Sacrament, het derde album van het Noorse ensemble White Willow, uitgebracht. Het album kreeg in iO Pages 28 geen speciale vermelding. Toch was White Willow een exponent van de prog in het nieuwe millennium. De akoestische percussie en de fluit in de openingstrack herinneren aan folk en bands als Jethro Tull. De zang van Sylvia Erichsen is meestentijds heel lieflijk, maar haar uithalen in sommige tracks herinneren aan Kate Bush. Het heerlijke basspel van Johannes Sæbøe valt op en vanaf de tweede track komen ook de keyboards duidelijk naar voren. De composities in het lange proces van schrijven en arrangeren zijn verdeeld over de spil in White Willow, namelijk gitarist-toetsenist Jacob Holm-Lupo, maar ook fluitist Ketil Einarsen, toetsenman Brynjar Dambo, zangeres Erichsen, bassist Johannes Sæbøe en drummer Aage Moltke-Schou worden gecrediteerd op de zes stukken die zorgen voor een krappe vijftig minuten symfo nieuwe stijl. Te midden van de steviger passages is de volksmuziek nooit ver weg, zoals vooral in de derde track The Crucible te horen is. Voor mij is The Reach het beste nummer: pure, soms stevige prog met een vleugje Canterbury. De karakteristieken van prog zijn volop te horen, want de tempowisselingen en pittige stijlvariaties vliegen je om de oren. Referenties zijn lastig te noemen, maar Jethro Tull in de symfonische periode hoort er zeker bij. Sacrament is het derde album van White Willow dat door Karisma geremasterd wordt uitgebracht en het is tevens op vinyl verkrijgbaar.