ONLY PASSING THROUGH

Ten opzichte van Spock’s Beard en Enchant, waarin leden van dit kwartet acteren, mag Pattern Seeking Animals productief genoemd worden, want dit is al de derde studioplaat sinds het debuut in 2019. Hofleverancier voor de composities is ongetwijfeld wederom producer John Boegehold (toetsen, gitaar, mandoline). Natuurlijk zijn er overduidelijke parallellen met Spock’s Beard waarvoor Boegehold immers ook nummers schreef. Het gitaarspel van Ted Leonard is echter een duidelijk verschil en dat geldt zeker voor de mandoline, maar vooral de meer orkestrale en soundtrack-achtige toetsen van Boegehold zorgen voor een andere sfeer. Van de tien composities, waarvan de laatste twee alleen op de cd staan, klokken er drie boven de zeven minuten en dat betekent dat deze heren niet bang zijn om langere stukken op de plaat te zetten. Het heerlijke geluid van Dave Meros’ bas is altijd een waar genoegen. De lastige maatsoorten worden moeiteloos door Jimmy Keegan gedrumd en Ted Leonard bewijst keer op keer dat hij niet alleen een puike zanger is, maar dat hij ook aardig gitaar kan spelen. De eerste uitgebrachte video is I Can’t Stay Here Anymore, waarop Boegehold laat horen dat hij naast orkestreren ook kan soleren: een juweeltje in de progmuziek! Elke track heeft wel iets speciaals en als er al een minder nummer op dit schijfje staat dan zou het de laatste (bonus)track moeten zijn, want Just Another Day At The Beach is weliswaar een vrolijk nummer maar ook erg poppy. De zogenoemde epics hebben soms de neiging om te ver doorgevoerd te worden, maar het ruim dertien minuten durende Time Has A Way heeft daar geen last van. Door de met trompet gelardeerde stukjes muziek, die aan Ennio Morricone doen denken, blijft de track van begin tot eind spannend. De vele intermezzo’s, sommige semi-akoestisch, waarbij stijlen moeiteloos worden gemixt, zorgen voor een uitdagende onvoorspelbaarheid, een verademing te midden van al die clichématige releases.