ONCE UPON A TIME

Once Upon A Time is het geremasterde en geremixte debuutalbum uit 1999 van de Amerikaanse band Andeavor. Dit schijfje werd destijds redelijk positief beoordeeld door collega Wilco Barg in iO Pages 25 en ik kan zijn conclusie onderschrijven. De zang van Peck komt op dit debuutalbum beter tot zijn recht dan op het in 2009 uitgebrachte album The Darkest Tear. Barg vergeleek Peck met zanger Maurits Kalsbeek (ex-Egdon Heath), voor wie ik altijd grote bewondering heb gehad. Een ander positieve factor is het feit dat op dit debuut meer achtergrondtoetsen te horen zijn. Daarmee is Once Upon A Time welllicht minder origineel, maar wel veel toegankelijker dan het nieuwe album. Qua stijl zijn er nadrukkelijk overeenkomsten met Rush en Fates Warning, waarbij de orkestrale toetsen en de aansprekende melodieën de meest symfonische elementen van beide bands naar boven brengen. De prachtige semi-ballad Crimson Tears laat horen hoe de band klinkt als men zich in rustiger vaarwater begeeft. Tijdens het tweede deel van het album horen we meer fragmenten, waarin het geluid van het nieuwe album doorklinkt: minder aansprekende zang en minder toetsen. Alleen de gevarieerde, op Rush georiënteerde lange track House Of Rags brengt gelukkig het beste van de band weer boven.

Als geheel spreekt dit debuutalabum, dat goed is voor ruim 71 minuten luisterplezier, mij meer aan dan opvolger The Darkest Tear. Andeavor is voor avontuurlijke progmetalfans zeker de moeite waard om eens te proberen! Meer info en geluidsfragmenten via www.myspace.com/andeavor en www.pmm-music.net