NOSTRADAMUS

Drie jaar na de terugkeer van zanger Rob Halford als frontman van Judas Priest, de taaie Britse hardrockband, komt de band die al bijna 35 jaar albums uitbrengt met het nieuwe dubbelalbum Nostradamus. Deze opvolger van Angel Of Retribution mag er zijn. Het is zonder twijfel het meest symfonische werkstuk van de Britten tot nu toe en tevens het eerste conceptalbum. Medewerking verlenen onder anderen toetsenist Don Airey (Deep Purple) en de échte strijkers worden gedirigeerd door Pete Whitfield. Met het artwork van niemand minder dan Mark Wilkinson (Marillion, Fish en anderen) is ook dat onderdeel tot in de puntjes verzorgd. De beide gitaristen, Glenn Tipton, en K.K. Downing, tekenden voor de composities samen met icoon Halford. De mastering werd in Amsterdam gedaan door Attie Bauw en Darius van Helfteren. De van Judas Priest bekende, melodieuze hardrock, die soms erg veel lijkt op Black Sabbath (Messenger of Death), staat stijf van de orkestraties en ook akoestische en puur symfonische passages kenmerken dit werk. Voorbeelden van symfonische passages zijn de zweverige openingen op beide cd’s maar in tal van andere stukken, vooral op cd2, horen we een Judas Priest die veel vriendelijker klinkt dan ooit tevoren. Halford zingt nog steeds overtuigend, al laat hij het hoge werk nu eindelijk varen en dat zal de gemiddelde progliefhebber meer aanspreken. De inspiratie voor dit album kwam, evenals bij Kayak, van de ziener Nostradamus. Deze man die in de zestiende eeuw als enige van zijn gezin de pest overleefde, hield zich bezig met occulte zaken en schopte het uiteindelijk tot adviseur en lijfarts van de Franse koning. De overleveringen omtrent deze mysterieuze en soms schokkende figuur zijn muzikaal en tekstueel bijzonder goed uitgebeeld. De speciale versie met boekwerkje is warm aanbevolen.