MINDWEAVER

Mindweaver is het debuutalbum van deze zeskoppige Noorse band Course Of Fate, onder aanvoering van gitarist Kenneth Henriksen. Hij begon in 2014 al met het schrijven van deze conceptplaat die handelt over de mentale (on)gezondheid en de donkere kanten en angsten van de mensen. Het album bevat drie kwartier progmetal van hoog niveau, vergelijkbaar met bands als Circus Maximus, Darkwater, Evergrey en de landgenoten van Pagan’s Mind. Hoewel er bijzonder mooie passages langs komen met een hoofdrol voor de synth, is het toch overwegend kost voor zware jongens. De opening There Is Someone Watching en de bijna Floydiaanse ballad Drifting Away zijn wel opvallend smaakvol. De zang van Eivind Gunnesen is prettig. Zeker in de wat rustiger stukken komt zijn toch wat doorsnee stemgeluid het beste tot zijn recht. De twee delen The Faceless Men, Parts 1 & 2 bevatten naar mijn smaak net iets te veel herhalingen al zit er in het laatste deel wel een heerlijke synthsolo, gevolgd door een melancholiek stukje piano, waarna de band invalt en opnieuw de synth van Carl Marius Saugstad op de voorgrond treedt. De samenzang herinnert hier sterk aan die van Styx. Te midden van alle bands en even zoveel cd’s in dit genre, mag je dit album zeker niet onderschatten, maar het is dan weer niet baanbrekend genoeg om een echte verrassing te mogen heten. Het is dus gewoon degelijke progmetal.