JÁTÉKOK (1981), heruitgave

Oost-Europa was in de jaren zeventig voor de meeste West-Europeanen onbekend terrein. Het lag gewoon buiten het aandachtsveld van de meeste progliefhebbers, op een enkele uitzondering na, zoals Omega en wellicht SBB. Dat er echter uitstekend werd gemusiceerd en dat de bands uit het Oostblok heel goed mee konden komen, blijkt onder meer uit het debuutalbum Játékok (1981) van de Hongaarse band East. Een aantrekkelijke symfonische ouverture wordt gevolgd door een stuk met mooie, prettige zang en een vinnig duet tussen gitaar en synthesizer. Het drukke drumspel doet denken aan dat van diverse Duitse drummers, zoals van Eloy en Ramses, waarvan sommige stukjes muziek overigens ook best wat weg hebben. In de derde track hoor je melodieuze, symfonische pop vergelijkbaar met The Moody Blues, met prachtig toetsenwerk op piano en synths. Na weer een heerlijk stukje instrumentale symfo volgt het langzame Gyémántmadár, waarin toetsenvirtuoos Géza Pálvölgyi opnieuw mag excelleren. De stem van Miklós Zareczky klinkt hier wat scherper. In Lélegzet klinkt de muziek bijna elektronisch met ijle toetsen en een fretloze bas met aan het einde een mooie overgang naar het synthipop getinte Nézz Rám. Dat gitarist Janos Varga − die naam moet bij een aantal lezers bekend zijn − zijn instrument uitermate goed beheerst, demonstreert hij hier uitvoerig. De landgenoten van Omega klinken door in Üzenet en in Epilóg volgt een majestueus kerkorgelstukje met gedragen zang van Zareczky. Het laatste stuk Remény is een iets pittiger instrumentaal stuk muziek geschreven door Varga met een lekker ritme en uiteraard speelt zijn gitaar hierin een hoofdrol. De vijf overige bandleden componeerden ook, waarbij de naam van bassist Peter Móczán geregeld opduikt. East is een onderschatte band in de meeste West-Europese landen. Afgezien van Játékok is ook Hüség uit 1982 zeer de moeite waard.