IT'LL ALL WORK OUT IN BOOMLAND (1970), heruitgave

We gaan terug in de tijd; naar 1969 om precies te zijn. Drummer Peter Dunton vervangt drummer Louie Farrell bij Gun, die samen met Bernard Jinks (bas) en Keith Cross (gitaar, keyboards) de groep Bulldog Breed vormt. Korte tijd later formeren de broers Adrian en Paul Gurvitz (Gun) Three Man Army. Zij zouden later de Baker Gurvitz Army vormen met Ginger Baker (ex-Cream). Dunton weet Jinks en Cross over te halen met hem verder te gaan en T2 is geboren. Na het debuut It’ll All Work Out In Boomland (1970) krijgt het trio echter geen contract voor een tweede album, hoewel er wel materiaal voorhanden is. Dunton formeert vervolgens een nieuwe bezetting met Andrew Brown (gitaar) en John Weir (bas), maar ook deze bezetting komt in 1971 en 1972 niet verder dan wat demo’s. Zoals veel bands uit begin jaren zeventig is het daarna gebeurd met T2. Dunton zelf verdwijnt midden jaren zeventig uit de muziekwereld. Aangezien hij voor T2 alle nummers schreef en naast drummer ook zanger was, is het spijtig dat een dergelijk talent geen echte kansen heeft gekregen. Hoewel hij begin jaren negentig nog even opdook in een poging T2 nieuw leven in te blazen, bleef ook deze exercitie zonder succes. De eerste cd bevat de originele lp met slechts vier, merendeels rauwe stukken hardrock, die qua stijl enigszins te vergelijken zijn met Rush uit de beginperiode. Het niveau is echter, zeker voor wat het gitaarwerk betreft, kwalitatief beduidend minder gepolijst. De stem van Dunton is mild en beheerst, het basspel van Jinks is zonder meer uitstekend maar gitarist Cross gaat bij tijd en wijle aardig over de top. De tweede cd bevat de stukken die bestemd waren voor het tweede album, dat nooit werd uitgebracht. De nummers zijn wat korter en minder experimenteel met uitzondering van de twee langste tracks: het enigszins jazzy Fantasy en T2, beide progressieve epics die samen goed zijn voor ruim 22 minuten muziek. De derde cd bestaat uit stukken die zijn opgenomen met de nieuwe bezetting en die zijn beduidend minder rauw en veel melodieuzer. Van de tweede en derde cd is de geluidskwaliteit wel wat minder, omdat het grotendeels demo’s zijn maar met die wetenschap klinken ze eigenlijk best goed! Op cd 2 en 3 staan diverse met Mellotron opgebouwde tracks, zoals Closing Your Eyes en Into The Red. Dat zijn gewoonweg schitterende stukjes symfo. Het laatste nummer  van cd-3 bestaat voor een groot deel uit een aardige drumsolo van Dunton. Zo komen er dankzij Esoteric Recordings steeds weer bijzonder zeldzame en vaak essentiële stukje popgeschiedenis bovendrijven en mogen we dankbaar zijn dat deze muziek toch nog een herkansing krijgt.