INVISIBLE CIRCLES

Eindelijk is hier dan Invisible Circles, de echte opvolger van Decipher (2001) van After Forever (AF), een van de beste gothicmetalgroepen van Nederland. In een krap uur muziek verdeeld over twaalf nummers neemt AF ons mee in de wereld van bombastische, maar zeer klassiek georiënteerde gothicmetal. Onder aanvoering van gitarist-componist Sander Gommans en topzangeres Floor Jansen trakteren gitarist-vocalist Bas Maas, bassist Luuk van Gerven, toetsenist Lando van Gils en drummer-gitarist André Borgman de luisteraars op een album over de hedendaagse problematiek in onze hectische, digitale wereld, bezien vanuit het oogpunt van een kind. Zelf noemt AF de muziek 'melodic dark metal' en dat zegt genoeg. Met uitzondering van de opening met stemmetjes van spelende kinderen, enkele flarden gesproken tekst en de talrijke fluweelzachte en wonderschone rustpuntjes, is het grootste deel van het album behoorlijk stevig. De originele variaties in tempo en stijl - klassiek versus metal, ballads versus grunts, zware riffs versus strijkers - het knappe en veelzijdige stemgebruik van Floor Jansen, soms afgewisseld met zang van Bas Maas, en de vaak zeer doordachte, niet voor de hand liggende harmonische overgangen, maken Invisible Circles tot het beste wat ik in dit genre heb gehoord. Hoewel ik nog altijd slecht kan wennen aan de grunts is dat bij AF gedoseerd en verantwoord. Ook het oosterse elementje ontbreekt niet (Through Square Eyes), terwijl Blind Pain brute en onvervalste dark metal bevat. Terwijl het album vordert, ontdek je het raffinement van het geheel, zoals een themaatje dat vernuftig weer ergens opduikt, de fabelachtige productie en eindmix van Sascha Paeth (AINA, Rhapsody en Kamelot) en de ontwikkeling van deze band waarop we met recht trots mogen zijn.

Ik twijfel er niet aan dat met Invisible Circles ook internationaal succes in het verschiet ligt. Deze unieke combinatie van rock, (dark) metal en klassiek op theatrale wijze gepresenteerd door een zeer talentvolle band spreekt wellicht niet alle symfoliefhebbers aan, maar de muziek is wel degelijk progressief te noemen. After Forever is een meer dan waardige concurrent van Nightwish!