INQUISITION

Bands als Nightwish, Within Temptation en After Forever behoorden tot de grondleggers van het female fronted metalgenre. Daar voegt zich nu een nieuwe naam bij, namelijk Epinikion, dat ‘hymne voor de overwinnaar’ betekent. De kern van de band bestaat uit Renate de Boer (piano, keyboards) en Robert Tangerman (gitaar). Gelet op het aantal gastzangers, de solo’s van gastgitarist Levent Gaşgil en met de mededelingen op internet, kun je  concluderen dat de line-up op Inquisition (nog) niet echt stabiel is. De muziek is echter interessant, want de elf stukken zijn goed voor ruim een uur gevarieerde symfonische metal. De stem van zangeres Eleonora Damiano kan niet concurreren met de ‘groten’ in het genre, maar zij heeft wel een prettige niet al te schelle stem die nooit over de top gaat. De muziek is niet snoeihard; steeds prevaleert de melodie, terwijl het verhaal zich afspeelt in de tijd van de inquisitie met een verboden liefde als kern. Waar de eerste tracks nog wel enigszins vergelijkbaar zijn met vroege albums van Epica, zijn er door de bijdragen van gastvocalisten ook stukken waardoor je meer het idee krijgt dat je met een metalopera te maken hebt. De grunts blijven gelukkig beperkt tot de laatste track. Een nummer als het door Tamara Bouwhuis gezongen In The Middle Of The Night had evengoed van Delain kunnen zijn. Geregeld duiken er invloeden op uit de klassieke muziek en waar Epica de veel hardere kant op ging, klinkt Epinikion bombastisch en orkestraal. De ballad If I Could Turn Back Time, in duetvorm gezongen door gastzangers, gaat nadrukkelijk richting musical. Inquisition bevat voldoende aardige en goede muzikale ideeën en arrangementen, maar gezien de enorme competitie in het genre ben ik benieuwd of Epinikion internationaal succes zal boeken.