INPHANTASIA

Een prachtig hoesje, een aardig bedachte bandnaam en Inphantasia is een mooie fantasytitel met een sprookjesverhaal: wat kan er nog mis gaan? Weinig, alleen dat de hooggespannen verwachtingen niet helemaal worden waargemaakt. Jana Frank is bassist en zangeres van Eyevory, het recentelijk van trio tot kwartet uitgebreide Duitse gezelschap uit Bremen. Zij schrijft tevens de meeste teksten en ze is naast gitarist David Merz de belangrijkste componist. Basspelen kan ze zeker, maar haar stem is in mijn beleving veel te beperkt. Haar zang lijkt enigszins op die van Claudia Brücken (Propaganda). De tweede stem en bovendien de dame die dwarsfluit en toetsen speelt, is Kaja Fischer. Het fluitspel is een wezenlijk onderdeel van de muziek met als resultaat dat het leeuwendeel van de elf composities zich in de symfonische hoek ophoudt met een enkel knipoogje naar progmetal. Vooral de instrumentale intermezzi zijn best aardig, maar de coupletten en refreinen zijn tamelijk eenvoudig en voorspelbaar. Gastmusici zijn in ruime mate aanwezig, want ik hoor naast de bekende bezetting met drums, bas, gitaar en toetsen ook strijkers, een accordeon, een doedelzak en een contrabas. Een aantal nummers, zoals Elysium en Mundialis, maar zeker ook het wat kortere Human hadden ook afkomstig kunnen zijn van een album van Propaganda. Die nummers gaan dus richting synthipop. The Perfect Empire klinkt wat steviger en neigt enigszins naar Kansas. Op de rustige afsluiter Hope komen de niet al te sterke zangprestaties van de beide dames goed naar voren. Eyevory is een band met mogelijkheden, maar dan zijn wel wat aanpassingen nodig.