THE ILLUSIONIST

Lunar, afkomstig uit Californië, brengt met The Illusionist zijn derde album uit met daarop een krap uur progmetal van zeer hoog niveau. De acht tracks variëren van ruim drie tot ruim tien minuten en gaan van powermetal tot uitgesproken zoete jazz. Zanger Chandler Mogel heeft een prima stem die enigszins op die van Axl Rose (Guns N’ Roses) lijkt. Gelukkig is er niet al te veel ruimte voor de ‘growls’ van Brian Lewis, terwijl gitarist Balmore Lewis hier en daar hulp krijgt van onder anderen Sam Vallen, de snarenvirtuoos van Caligula’s Horse. Juist die jazzy en rustiger passages met klarinet, saxofoon, piano, fluit en viool maken het verschil met andere bands in dit genre en de uitstekende zang is een tweede sterk punt. Opvallend is dat met name drummer Alex Bosson maar ook bassist Ryan Price verantwoordelijk zijn voor de meeste composities, terwijl de bijdragen van gitarist Lewis als componist beperkt zijn. Niet verwonderlijk dus dat deze ritmesectie een belangrijk aandeel heeft in de muziek. Veel dubbele basdrums, virtuoos basspel en bij tijd en wijle vreselijk drukke muziek, zoals in het ruigste nummer Juggling Chainsaws, dat dan weer gevolgd wordt door het rustige, zeer melodieuze For My Next Trick. Zowel onderwerpen als titels lijken te verwijzen naar de succesvolle film ‘Now You See Me’…. In de laatste track met die titel is het eerste deel ook symfonischer met bijdragen van violist Ben Karas, echter in het tweede deel worden de registers van gitaargeweld nog even flink open getrokken. Spijtig dat growls en tamelijk veel ultrasnelle bombast de melodieuze stukken overschaduwen, waardoor het geheel toch best wel neurotisch en stevig overkomt. Briljant bedacht en uitgevoerd, maar net iets te hard voor mijn persoonlijke voorkeur. Zeker in de langere tracks zijn ook heel mooie passages te vinden met invloeden uit jazz en symfonische rock.